31 Ιαν 2010

8 φωτογραφίες από το λόφο του φιλοπάππου













4 φωτογραφίες από το σπίτι του Νίκου και της Ελένης



είναι δύσκολο σε ένα μεγάλο σπίτι 
να διακρίνεις τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν
τόσο το ίδιο όσο και τους κατοίκους του

χαμηλός και τοπικός ο φωτισμός
μάλλον λειτούργησε θετικά



28 Ιαν 2010

θερμάστρα αλογόνου





HALOGEN HEATER

. 450W/900W/1350/1800W
. 230V  150Hz
. with tip-over switch
. wide-angle oscillation function
. modern unique design

27 Ιαν 2010

4 φωτογραφίες από το σπίτι της Μαριάννας και του Γιώργου (και την έκτακτη συμμετοχή της μικρής Δήμητρας)




δεν πήγα για να φωτογραφίσω
κουβεντιάζαμε
ήρθε και η μικρή και τα σάρωσε όλα
και δεν πρόλαβα να σκεφτώ τη φωτογράφιση

25 Ιαν 2010

4 φωτογραφίες από το σπίτι της Αργυρώς, της Ελένης, του Σάιλο και του Ζιζού




φτάσαμε με ψιλόβροχο και πολύ κρύο
το μεγάλο σπίτι απλό και μοντέρνο
βιβλία, κάδρα και έπιπλα επιλεγμένα και τοποθετημένα με επιμέλεια από την Αργυρώ
ορίζουν τους χώρους που φέρουν διακριτικά την ιστορία των προγόνων
"κρατήσαμε το εξωτερικό κέλυφος και μέσα σχεδόν το ξαναφτιάξαμε"
η Ελένη αντανακλώντας όλη την αθωότητα και την ορμή
της ηλικίας και της ανατροφής της
γεμίζει το σπίτι
ο σκύλος ήσυχος
ο γάτος ατίθασος δεν υπάρχει σε καμιά φωτογραφία

24 Ιαν 2010

ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΣΤΙΧΟΥ

...
Ό,τι υπονοείται είναι πολύ περισσότερο αποτελεσματικό από εκείνο που δηλώνεται. Ίσως το ανθρώπινο μυαλό έχει την τάση να αρνείται τις δηλώσεις. Θυμηθείτε τι είπε ο Emerson: τα επιχειρήματα δεν πείθουν κανέναν. Και δεν πείθουν γιατί παρουσιάζονται ως επιχειρήματα. Μετά τα κοιτάμε, τα ζυγίζουμε, τα μελετάμε προσεκτικά και αποφαινόμαστε εναντίον τους.
Αλλά όταν κάτι λέγεται απλώς ή - ακόμα καλύτερα - υπονοείται, υπάρχει ένα είδος φιλοξενίας στο μυαλό μας. Είμαστε έτοιμοι να το δεχτούμε.

...
Οι άνθρωποι αναζητούσαν συγγένεια με τους ηττημένους Τρώες και όχι με τους νικητές, τους Έλληνες. Κι αυτό γιατί ίσως υπάρχει μεγαλύτερο μεγαλείο στην ήττα απ' ό,τι στη νίκη.

...
Είμαστε φορτωμένοι, υπερφορτωμένοι, από την ιστορική μας συνείδηση. Δεν μπορούμε να κοιτάξουμε ένα αρχαίο κείμενο με τα μάτια των ανθρώπων του Μεσαίωνα ή της Αναγέννησης ή ακόμα και του δέκατου όγδοου αιώνα. Τώρα ανησυχούμε για τις λεπτομέρειες· θέλουμε να ξέρουμε ακριβώς τι εννοούσε ο Όμηρος όταν έγραφε για τον "οίνοπα πόντον". Αλλά αν έχουμε συνείδηση της ιστορίας, πιστεύω πως μπορεί ίσως να υποθέσουμε ότι θα έρθει μια εποχή που οι άνθρωποι δεν θα έχουν πια τόση επίγνωση της ιστορίας όσο εμείς. Θα έρθει μια εποχή που οι άνθρωποι θα νοιάζονται πολύ λίγο για τις συνθήκες και τις περιστάσεις της ομορφιάς· θα νοιάζονται για την ίδια την ομορφιά.

...
Η γλώσσα δεν είναι, όπως οδηγούμαστε από το λεξικό να υποθέσουμε, επινόηση ακαδημαϊκών ή φιλολόγων. Περισσότερο, διαμορφώθηκε με τον καιρό, μέσα σε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, από χωρικούς, ψαράδες, κυνηγούς και καβαλάρηδες. Δεν προήλθε από τις βιβλιοθήκες· προήλθε από τους αγρούς, από τη θάλασσα, από τα ποτάμια, από τη νύχτα, από την αυγή.

...
Πιστεύω πως αυτά που έχω διαβάσει είναι πολύ πιο σημαντικά απ' αυτά που έχω γράψει. Γιατί κάποιος διαβάζει αυτά που του αρέσουν - ωστόσο γράφει όχι αυτά που θα ήθελε να γράψει, αλλά αυτά που είναι ικανός να γράψει.

...
Είμαστε θνητοί γιατί ζούμε στο παρελθόν και στο μέλλον - γιατί θυμόμαστε μιαν εποχή που δεν υπήρχαμε, και προβλέπουμε μιαν εποχή που θα είμαστε νεκροί.

...
Δεν πιστεύω πια στην έκφραση: πιστεύω μόνο στον υπαινιγμό. Άλλωστε, τι είναι οι λέξεις; Οι λέξεις είναι σύμβολα για αναμνήσεις που τις έχουμε κοινές με άλλους ανθρώπους. Αν εγώ χρησιμοποιήσω μια λέξη, τότε εσείς πρέπει να έχετε κάποια εμπειρία εκείνου το οποίο δηλώνει η λέξη. Εάν δεν έχετε, η λέξη δεν σημαίνει τίποτα για σας. Νομίζω πως μπορούμε μόνο να υπαινισσόμαστε, πως μπορούμε μόνο να κάνουμε τον αναγνώστη να φαντάζεται.


Χόρχε Λουίς Μπόρχες
Η τέχνη του στίχου
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΡΗΤΗΣ

20 Ιαν 2010

ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΣΗΜΑΝΤΟΤΗΤΑΣ

...
Εμείς οι ίδιοι φτιάχνουμε τους νόμους και τους θεσμούς μας, θέλουμε την ατομική και τη συλλογική μας αυτονομία, και αυτή την αυτονομία μόνο εμείς μπορούμε και οφείλουμε να την περιορίζουμε.

...
Η μεγάλη τέχνη είναι το παράθυρο της κοινωνίας που ατενίζει το χάος, και, ταυτόχρονα η μορφή που έχει δοθεί σ' αυτό το χάος (ενώ η θρησκεία είναι το παράθυρο προς το χάος και το προσωπείο που συγκαλύπτει το χάος αυτό). Η τέχνη είναι μορφή η οποία δεν καλύπτει τίποτα. Διαμέσου της μορφής, η τέχνη δείχνει, απεριόριστα, το χάος - και, έτσι, θέτει υπό αμφισβήτηση τις εγκαθιδρυμένες σημασίες, μέχρι και τη σημασία της ανθρώπινης ζωής και του πλέον αδιαμφισβήτητου περιεχομένου της.

...
Γιατί θέλουμε την ελευθερία; Τη θέλουμε κατ' αρχάς βεβαίως για αυτή την ίδια· αλλά τη θέλουμε και για να μπορούμε να κάνουμε κάτι. Αν δεν μπορούμε, αν δεν θέλουμε να κάνουμε κάτι, αυτή η ελευθερία μετατρέπεται σε καθαρό σχήμα του κενού. Τρομοκρατημένος μπροστά σ' αυτό το κενό, ο σύγχρονος άνθρωπος καταφεύγει στο κοπιώδες παραγέμισμα του "ελεύθερου χρόνου" του, σε μια όλο και περισσότερο επαναλαμβανόμενη, όλο και περισσότερο επιταχυνόμενη ρουτίνα.

...
Ζωντανό παρελθόν μπορεί να υπάρξει μόνο για ένα δημιουργικό παρόν, ανοιχτό προς το μέλλον. Ας θεωρήσουμε την αθηναϊκή τραγωδία. Από τα σαράντα περίπου έργα που έφτασαν ως εμάς, μονάχα ένα, οι Πέρσες του Αισχύλου, εμπνέεται από γεγονός της επικαιρότητας. Όλα τα άλλα δανείζονται το θέμα τους από τη μυθολογική παράδοση· η κάθε τραγωδία όμως αναπλάθει την παράδοση, ανακαινίζει τη σημασία της.

...
Η σημερινή κοινωνία έχει μια φοβερή ικανότητα να πνίγει κάθε γνήσια απόκλιση, είτε αποσιωπώντας την είτε καθιστώντας την ένα φαινόμενο ανάμεσα στ' άλλα, που πλασάρεται στην αγορά όπως και τ' άλλα.

...
Η δημοκρατία υπήρξε ελληνικό δημιούργημα -δημιούργημα βέβαια περιορισμένο, αφού υπήρξε η δουλεία, η θέση των γυναικών κ.τ.λ. Αλλά η σπουδαιότητα αυτού του δημιουργήματος βρίσκεται στην ιδέα ότι μια συλλογική οντότητα μπορεί να αυτοθεσμίζεται ρητά και να αυτοκυβερνιέται, μια ιδέα αδιανόητη εκείνη την εποχή για τον υπόλοιπο κόσμο.

...
Τα μυρμήγκια ή τα άγρια ζώα διαθέτουν μια λειτουργική "ορθολογικότητα" κατά πολύ ανώτερη από του ανθρώπου: δεν σκοντάφτουν, ούτε τρώνε δηλητηριώδη μανιτάρια. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν τι είναι τροφή και τι όχι. Άρα δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον άνθρωπο με βάση την "ορθολογικότητα", τη "λογική" -αφού αυτές χαρακτηρίζουν όλα εν γένει τα έμβια όντα, ως τελεστική λογική.

...
Από τις σημασίες όμως που θεσμίζει κάθε κοινωνία, η σπουδαιότερη είναι χωρίς αμφιβολία εκείνη που αφορά αυτή την ίδια. Όλες οι γνωστές κοινωνίες φαντάστηκαν τον εαυτό τους σαν κάτι: είμαστε ο περιούσιος λαός· είμαστε οι Έλληνες, σε αντίθεση με τους βαρβάρους· είμαστε τα παιδιά των Ιδρυτών Πατέρων· ή οι υπήκοοι του βασιλιά της Αγγλίας. Με αυτή την παράσταση  είναι αξεδιάλυτα δεμένος ένας τρόπος με τον οποίο η κοινωνία θέλει και αγαπά τον εαυτό της ως κοινωνία, και μάλιστα ως συγκεκριμένη κοινωνία.

...
Η γλώσσα δεν είναι -όπως λέγεται ανοήτως- ένα εργαλείο επικοινωνίας. Είναι κατ' αρχήν και πριν απ' όλα εργαλείο κοινωνικοποίησης. Μέσα στη γλώσσα και μέσω αυτής εκφράζονται, λέγονται, πραγματώνονται, μεταβιβάζονται οι σημασίες της κοινωνίας.

...
Η πολιτική σημασία της τραγωδίας είναι σαφέστατη: η διαρκής έκκληση για αυτοπεριορισμό. Γιατί η τραγωδία είναι επίσης και κυρίως η επίδειξη των αποτελεσμάτων της ύβρεως και, περισσότερο κι απ' αυτό, η απόδειξη πως μπορούν να συνυπάρχουν αντίθετοι λόγοι (αυτό είναι ένα από τα "διδάγματα" της Αντιγόνης) και πως, με το να περιχαρακώνεται κανείς μέσα στο δίκιο του (μόνος φρονείν), δεν επιτρέπει τη λύση των σοβαρών προβλημάτων που μπορεί να βρει μπροστά της η συλλογική ζωή (πράγμα που δεν έχει καμιά σχέση με την νωθρή συναίνεση των καιρών μας). Πάνω απ' όλα όμως η τραγωδία είναι δημοκρατική ως προς το ότι υπενθυμίζει συνεχώς τη θνητότητα, με άλλα λόγια το ριζικό περιορισμό του ανθρώπινου όντος.

...
Πάντα θα πρέπει να φτιάχνουμε τη ζωή μας μέσα στις τραγικές συνθήκες που τη χαρακτηρίζουν, δεδομένου ότι δεν γνωρίζουμε πάντοτε ποιό είναι το καλό και ποιό το κακό, ούτε στο ατομικό ούτε στο συλλογικό επίπεδο. Αλλά δεν είμαστε καταδικασμένοι στο κακό, ούτε στο καλό, γιατί μπορούμε τις περισσότερες φορές να επιστρέψουμε στον εαυτό μας, ατομικά και συλλογικά, να στοχαζόμαστε πάνω στις πράξεις μας, να τις επανεξετάζουμε, να τις διορθώνουμε, να τις επανορθώνουμε.

...
Γεννηθήκατε στην Ιταλία το 1954, στη Γαλλία το 1930, στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1945, στην Ελλάδα το 1922: δεν το αποφασίσατε εσείς, κι όμως αυτό το απλό γεγονός θα κρίνει το ουσιαστικότερο κομμάτι της ζωής σας: τη γλώσσα σας, τη θρησκεία σας, το 99% (στην καλύτερη περίπτωση) της σκέψης σας, τους λόγους για τους οποίους θέλετε να ζείτε και δέχεστε (ή δεν δέχεστε) να πεθάνετε. Αυτό είναι κάτι πολύ περισσότερο, και μάλιστα κάτι τελείως διαφορετικό, από την απλή "παρουσία μέσα σ' έναν κόσμο" που δεν τον έχω διαλέξει. Ο κόσμος αυτός δεν είναι ένας κόσμος ή απλώς κόσμος. Είναι ένας κόσμος κοινωνικό-ιστορικός, διαμορφωμένος από τη θέσμισή του, που περιέχει, με τρόπο που δεν μπορεί να περιγραφεί, απειράριθμα θραύσματα της προγενέστερης ιστορίας.


Κορνήλιος Καστοριάδης
Η άνοδος της ασημαντότητας
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΨΙΛΟΝ

19 Ιαν 2010

JOHN GRAY ΑΧΥΡΕΝΙΑ ΣΚΥΛΙΑ σκέψεις για τους ανθρώπους και άλλα ζώα

...
"Ανθρωπότητα" δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι, που παρωθούνται από τις αλληλοσυγκρουόμενες ανάγκες και αυταπάτες τους και που υπόκεινται σε κάθε είδους αδυναμία της βούλησης και της κρίσης.

...
Οι κυνηγοί - τροφοσυλλέκτες θεωρούσαν τα θύματα τους ίσα, αν όχι ανώτερα, και τα ζώα, σε πολλούς παραδοσιακούς πολιτισμούς, λατρεύονταν ως θεότητες. Η ανθρωπιστική ιδέα ενός χάσματος ανάμεσα σε μας και τα άλλα ζώα αποτελεί παρέκκλιση. Η ανιμιστική αίσθηση ότι ανήκουμε στην υπόλοιπη φύση είναι πιο φυσιολογική. Όσο υποτονική κι αν είναι σήμερα, η αίσθηση ότι μοιραζόμαστε ένα κοινό πεπρωμένο με άλλα έμβια όντα έχει εδραιωθεί στην ανθρώπινη ψυχή.

...
Τα τελευταία διακόσια χρόνια η φιλοσοφία έχει αποτινάξει από πάνω της τη χριστιανική πίστη. Δεν έχει όμως εγκαταλείψει τη θεμελιώδη πλάνη του χριστιανισμού - την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι διαφέρουν ριζικά από όλα τα άλλα ζώα.

...
Τα άλλα ζώα γεννιούνται, αναζητούν σύντροφο, ψάχνουν τροφή και πεθαίνουν. Αυτό είναι όλο. Όμως εμείς οι άνθρωποι -όπως νομίζουμε- είμαστε διαφορετικοί. Είμαστε πρόσωπα, οι πράξεις των οποίων είναι το αποτέλεσμα των επιλογών τους.  

...
Όπως το έχει θέσει ο σύγχρονος βουδιστής δάσκαλος του διαλογισμού Γκουναρατάνα: "Οι αντιληπτικές μας συνήθειες είναι αξιοσημείωτα βλακώδεις. [...] Αγνοούμε το 99% των αισθητηριακών ερεθισμάτων που προσλαμβάνουμε και στερεοποιούμε το υπόλοιπο σε διακριτά νοητικά αντικείμενα με προγραμματισμένους από τη συνήθεια τρόπους".

...
Όταν τα καράβια με τους Ευρωπαίους αποίκους έφτασαν στην Τασμανία το 1772, ο ιθαγενής λαός δεν φαίνεται να το πρόσεξε. Ανίκανοι να επεξεργαστούν μια εικόνα για την οποία τίποτε δεν τους είχε προετοιμάσει, επέστρεψαν στον τρόπο ζωής τους.

...
Ο homo rapiens* είναι μόνον ένα από τα πολλά είδη, και δεν είναι προφανές ότι αξίζει να διατηρηθεί. Αργά ή γρήγορα θα εξαφανιστεί. Όταν συμβεί αυτό, η Γη θα αναρρώσει. Πολύ καιρό αφότου τα τελευταία ίχνη του ανθρώπινου ζώου θα έχουν εξαφανιστεί, πολλά από τα είδη που τείνει να καταστρέψει θα εξακολουθούν να υπάρχουν, παράλληλα με άλλα που πρόκειται να ξεπηδήσουν. Η Γη θα ξεχάσει την ανθρωπότητα. Το παιχνίδι της ζωής θα συνεχιστεί.
*(ο άνθρωπος άρπαγας) 

...
Τίποτα δεν ξενίζει πιο πολύ στη σημερινή εποχή απ' ό,τι η απραγία. Αν σκεφτούμε να ξεκουραστούμε από την εργασία μας, θα το κάνουμε μόνο με σκοπό να επιστρέψουμε σε αυτή.
Η τόσο υψηλή εκτίμηση της εργασίας αποτελεί διαστροφή. Λίγοι άλλοι πολιτισμοί το έκαναν. Σε ολόκληρη σχεδόν την ιστορία και ολόκληρη την προϊστορία, η εργασία θεωρούνταν ταπεινωτική.                       

...
Άλλα ζώα δεν έχουν ανάγκη έναν σκοπό στη ζωή. Όντας αντιφατικό, το ανθρώπινο ζώο δεν μπορεί να μην έχει σκοπό. Δεν γίνεται άραγε να σκεφτούμε ότι στόχος της ζωής είναι απλώς το να κατανοούμε;


John Gray
Aχυρένια σκυλιά
σκέψεις για τους ανθρώπους και άλλα ζώα
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΚΤΩ
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            

18 Ιαν 2010

13 Ιαν 2010

Γιώργος Χειμωνάς ΟΙ ΧΤΙΣΤΕΣ


"Ο κόσμος να γίνει εικόνα. Αυτή θα είναι η τελευταία ζωή των ανθρώπων να τους σκεπάσει μια εικόνα.

Απομακρύνθηκε ο ορίζοντας. Η ζωή φάνηκε πρώτα στους τοίχους. Είναι ένας τοίχος αλειμμένος μ' ένα υλικό σαν σημασία. Αλλού οι τοίχοι εξογκώνονταν και εξείχαν σαν να γεννούσαν αγάλματα κι άμορφα ακόμα που μόλις σχηματίζονταν εκρέμονταν από τους τοίχους. Αργά εκατέβαινε ο ουρανός. Υπέροχος κεφαλόδεσμος από λοξά βαρειά καλύμματα λύθηκαν κι έπεφταν αργά για να φανεί ξανά πόσο καλό είναι το φως.

Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ. Αρχίζει μια Αναγέννηση. Μια απροσδόκητη Αναγέννηση φύσηξε απότομα πάνω από σφαγές λαών και αδιάφορη για τις σφαγές. Σαν εξουσία δόξας θα παρουσιαστεί. Θα παρουσιαστεί με τη βία όπως η καταστροφή. Εκεί που όλα τελειώναν των ανθρώπων. Προτού το τέλος ο κόσμος ετελείωνε αρχινώντας. Αλλά οι άνθρωποι αποστρέφονται αυτήν την τελευταία Αναγέννηση. Σφαδάζουν και δοξάζονται υποφέροντας. Η αναίτια Αναγέννηση ανασηκώνει από κάτω τους ανθρώπους σαν στέψη λογχισμένων. Μια αφύσικη αναζοωγόνηση θα τους διεγείρει. Εμψυχώνει αλλά μ' έναν τρόπο ακίνητο τανύει την ψυχή τους την αραιώνει τρομαχτικά. Αλλά η μοίρα των ανθρώπων αντιστέκεται. Η φύση τους συντρίβεται και έτσι ρημαγμένη υψώνεται. Από την σύμφυση τέλους και αρχής. Από την εναντίωση των ανθρώπων γεννιέται ο εξής αιώνας οι άνθρωποι όρθιοι.
..."

Γιώργος Χειμωνάς 
Οι χτίστες
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

10 Ιαν 2010

δίπλα στις πέτρες



Κουρασμένος τόπος που ενώ παλιότερα ήταν αφημένος στην εντροπία του χρόνου, η τωρινή του πολυεθνική και πολυπολιτισμική κοινωνία κάνει τη σκόνη του λάσπη και ξαναχτίζει τις παλιές πέτρες. Η Καλαμωτή, ένα από τα σημαντικότερα Μαστιχοχώρια, τα τελευταία χρόνια ανακατασκευάζεται δημιουργώντας στα παλιά ερείπια, λιτές κατοικίες με σεβασμό στην ιστορία που κουβαλούν ο χώρος και οι πέτρες του.
Επιστρέφω συνεχώς σ’ αυτό τον τόπο, μεγάλωσα στη φθορά του και τώρα τον παρατηρώ να αναστηλώνεται σιγά σιγά. Περπατώ στα πέτρινα σκεπαστά στενά˙ σφιχτή αρχιτεκτονική δομή,  οικονομία του χώρου, χορταριασμένα ερείπια και ακριβώς δίπλα οι κομψές αναπαλαιώσεις, αλλά και τα τούβλα, οι πλίνθοι, οι μαρμάρινες πλάκες και τα αλουμίνια κουφώματα από παλαιότερες ανακατασκευές του ’70 και του ’80 πριν έρθει η αρχαιολογική υπηρεσία και επιβάλλει κανόνες.
Διαβάζω την ιστορία του χωριού, την παλαιότερη και την πρόσφατη, στις επεμβάσεις των ανθρώπων και στη ζωή που τρέχει από μόνη της και την προτιμώ από τη μουσειακή ομορφιά της αρχαιολογικής συντήρησης και την γραφική αναπαραγωγή ενός εξιδανικευμένου παρελθόντος που επίμονα προβάλλεται στις καλοκαιρινές γιορτές, σε ταινίες και λευκώματα.
Οι φωτογραφίες δεν θέλουν να αποδείξουν τίποτα, στέκονται δίπλα στις πέτρες και τις παρατηρούν, καταγράφοντας ίσως, τη σιωπή τους.

Η έκθεση πραγματοποιείται με την ευγενική χορηγία του συλλόγου Καλαμωτούσων Αττικής.

8 Ιαν 2010

2 φωτογραφίες από το λιμάνι της χίου





επτά μποφόρ νοτιάς 
το πλοίο είχε καθυστέρηση
στάθηκα στην ανατολική άκρη του λιμανιού
όλα ποτισμένα από την αλμύρα που φέρναν τα κύματα
απέναντι το νησί
σκεπασμένο με σύννεφα

μετά από μια ώρα
φάνηκε το πλοίο
αργά αργά μπήκε στο λιμάνι
φύγαμε όταν άναψαν τα πρώτα φώτα

5 Ιαν 2010

35 όμορφες λέξεις - η μετάφραση τους

η νεοελληνική ερμηνεία των όμορφων λέξεων που είχα γράψει χθες

1. σκάρτα, δεύτερα
2. ανίκανος, αδύναμος
3. βιάζομαι, κάνω γρήγορα
4. περιφέρομαι άσκοπα
5. σχοινί που δένουν τα ζώα
6. διψώ υπερβολικά
7. γιατί
8. βρήκα το μπελά μου
9. ψίχουλα
10. στοχεύω
11. γάτα
12. κρέας
13. βότσαλα, μικρές πέτρες
14. ελκυστική
15. μουτζούρα
16. ανεβάζω νερό από το πηγάδι
17. κλαίω με λυγμούς
18. ξηρά χόρτα κατάλληλα για τροφή ζώων
19. χασμουργιέμαι
20. πλύνω τα πιάτα
21. κρυώνω το φαγητό
22. οροφή
23. αμέσως
24. καθυστερώ
25. σύρτης
26. λουλούδια
27. πολύ πυκνό
28. σώπα
29. παραπατώ
30. πριν από λίγο
31. πρωί
32. θορυβώ
33. άνοιγμα που φέρνει φως στο δωμάτιο
34. σκουπίζω
35. ψέμα

για όσους δεν κατάλαβαν

και για όσους δεν κατάλαβαν
δεν άνοιξε τούρκικο σούπερ μάρκετ στη νότια χίο
σκουπίδια είναι όλα αυτά
που τα φέραν οι αέρηδες κι η θάλασσα από απέναντι
το απέναντι είναι πολύ κοντά, βλέπεις τα φώτα, τα σπίτια, τα δέντρα
κι ανάλογα με το προς τα που πάει ο καιρός κι η ιστορία
αιώνες τώρα 
από τότε που στοιχήθηκε ο κόσμος
πηγαινοφέρνει ανθρώπους
εμπορους, τουρίστες, ταξιδιώτες και κατακτητές
αλλά κυρίως 
πρόσφυγες, μετανάστες και εξόριστους
που ανάλογα τη φόρα της ιστορίας
πότε πάνε από το νησί απέναντι
και πότε ανάποδα
τα τελευταία είκοσι χρόνια
εκατοντάδες άνθρωποι προσπαθούν να έρθουν στην ευρώπη
από αυτά τα νερά
δεν τα καταφέρνουν όλοι


η μοίρα αυτών των νησιών 
ήταν πάντα δεμένη με την απέναντι στεριά
-τα λιμάνια των νησιών του ανατολικού αιγαίου ήταν πάντα από την ανατολική πλευρά -
ίδια θάλασσα, ίδιος αέρας, ίδιοι άνθρωποι, ίδιος πολιτισμός
μέχρι τον εικοστό αιώνα
που τα κράτη - έθνοι
έδωσαν άλλο χαρακτήρα 
σε κάθε τόπο

τις τελευταίες δεκαετίες
μας ξαναενώνουν τα σκουπίδια μας
που πηγαινοέρχονται ελεύθερα





4 Ιαν 2010

35 όμορφες λέξεις

1. ανεμοδιαλόγια
2. ανεφέλετος
3. βγοδώνω
4. βολάσω
5. βοσκός
6. γανιάζω
7. γιάντα
8. επίλαψα
9. θρούβαλα
10. κανεύγω
11. κάττα
12. κρηγιάς
13. λιλάδια
14. λιμπισιμιά
15. μουζαλιά
16. νεσύρνω
17. νουριώμαι
18. ξεροτάγια
19. ξεροχαμνίζομαι
20. ξεθερμώ
21. ξελοχάνω
22. ουρανιά
23. όχονους
24. πασπατεύγω
25. περάντης
26. πούλουδα
27. ρουμάνι
28. σκόλα
29. στραμπελώ
30. ταποτώρι
31. ταχυνό
32. τσαλαχώ
33. φανέστρα
34. φροκαλώ
35. ψώμα

από την ντοπιολαλιά της νότιας χίου
κομψές και ρυθμικές
ξεχασμένες πια οι περισσότερες


τις θυμήθηκα από το βιβλίο
"Καλαμωτή ένα παραδοσιακό μαστιχοχώρι"

αύριο θα γράψω τη ξενέρωτη μετάφραση τους στα νεοελληνικά

προσοχή το ayran είναι ληγμένο!



δυστυχώς κάποια από τα προϊόντα
που μας ήρθαν από απέναντι είναι ληγμένα
προσοχή στην ημερομηνία λήξης
κυρίως στο ayran


καλως ήρθατε από την τουρκία!












εκτός από τις μπύρες EFES
πλήθος καταναλωτικών προϊόντων
έφτασαν τις προηγούμενες μέρες 
στις ακτές τις νοτιοανατολικής χίου
από τις απέναντι ακτές
ayran, φυσικοί χυμοί, φρέσκο γιαούρτι, νερό
αυθεντικό αιγυπτιακό ταχίνι, ακριβά αγγλικά τσιγάρα
και πολλά άλλα

επιτέλους ελεύθερη διακίνηση αγαθών!