31 Ιαν 2016

20160130 8 φωτογραφίες περπατώντας από το νότο προς το κέντρο του νησιού









περπατήσαμε μέσω του ποταμού κατράρη, λίγο πιο πάνω από το φράγμα, από την περιοχή κοντυλόπος ως το χωριό άγιος γιώργης και από κει περπατώντας παράλληλα με τη βόρειο-δυτική διακλάδωσή του φτάσαμε ανατολικά τα αυγώνυμα, διασχίσαμε το δάσος και φτάσαμε στο χωριό

20160128 τα χωριά // οι βαβύλοι


Την απογευματινή ησυχία έσπαγαν τα αλυσοπρίονα και οι τουφεκιές από τους γύρω λόφους. Μετά από αρκετές μέρες κρύου, νοτιάς σήμερα και μαλάκωσε ο καιρός· τρία πιτσιρίκια που έπαιζαν στην παιδική χαρά στην είσοδο του χωριού ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που συνάντησα. Δυάντρες μαστόρευαν στο ισόγειο ενός σπιτιού· τους χαιρέτησα, με χαιρέτησαν αλλά δεν τους έφτανε: «για πού παλικάρι;», «φωτογραφίες ήρθα να βγάλω, το χωριό σας», «φωτογραφίες να βγάλεις αλλά να βγάλεις ωραία πράματα», «μου είπανε για μια εκκλησία που έχουν ζωγραφίσει κάτι ξένοι», «αυτό μάλιστα! η Υπαπαντή, εδώ πιο πάνω είναι».

το κείμενο και οι φωτογραφίες, εδώ

24 Ιαν 2016

ξερολιθιά σε συννεφιασμένο ουρανό


 Δεν ξέρω αν είναι η καλύτερη φωτογραφία μου, είναι όμως η πρώτη που σκέφτηκα· την τράβηξα την άνοιξη του 2007 στην Τήνο. Δεν συνέβαινε κάτι ιδιαίτερο, για την ακρίβεια δεν συνέβαινε τίποτα. 


η συνέχεια, εδώ

20160123 βιβλιοπωλείο φωταγωγός





τα χωριά // το θολοποτάμι


Φυσάει νοτιάς, η θάλασσα φορτώνει μποφόρ, ανεβαίνω προς το Θολοποτάμι, πότε το βλέπω πότε χάνεται μέσα στην υγρασία και τη συννεφιά. Σχεδόν ανέφελος ο ουρανός στη θάλασσα αλλά στα βουνά μοιάζει έτοιμος για βροχή. Μπαίνω στο χωριό από τη βορειοανατολική είσοδο, πολλές νέες κατοικίες, και αρκετές υπό κατασκευή, το ίδιο και στον οικισμό των Σκλαβιών. Φτάνω μέχρι τις κατασκηνώσεις και επιστρέφω, πολύ όμορφο δάσος, η υπόλοιπη έκταση καλλιεργημένη και προσεγμένη.

το κείμενο και οι φωτογραφίες, εδώ

20160118 βιβλιοπωλείο φωταγωγός




16 Ιαν 2016

έκθεση φωτογραφίας


τα χωριά // 25 τα μεστά


Mια από τις πιο κρύες μέρες του χειμώνα σήμερα και δεν κυκλοφορεί άνθρωπος· ούτε ντόπιοι ούτε τουρίστες. Τα Μεστά ίσως είναι το μοναδικό μέρος του νησιού που όποτε και να έρθεις θα δεις ξένους. Περπατώ στην όμορφη ερημιά του χωριού, στην πλατεία ο στολισμός καλαίσθητος, ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο και κάτι σαν το σπίτι του άη Βασίλη· διασχίζω την οδό Μεστούσων Αμερικής μάλλον ο μακρύτερος δρόμος που χωρίζει το χωριό στα δύο.

το κείμενο και οι φωτογραφίες, εδώ

20160112 1 φωτογραφία κοντά στη θάλασσα


10 Ιαν 2016

τα χωριά // extra / η κώμη


Η Κώμη δεν είναι χωριό, δεν είναι ένα από τα εξήντα τόσα χωριά του νησιού· είναι παραθεριστικός οικισμός, αλλά με τα χρόνια όπως τόσα άλλα ανάλογα μέρη τείνει να γίνει μόνιμη κατοικία για αρκετούς ανθρώπους από την ευρύτερη περιοχή. Στη νότια Χίο, μέχρι πριν μερικές δεκαετίες υπήρχαν μόνο τα μεσαιωνικά χωριά, με τη συμπαγή πολεοδομική τους μορφή, χτισμένα τέσσερα-πέντε χιλιόμετρα μακριά από τη θάλασσα· εκεί φτιάχνονταν και τα νέα σπίτια. Από τη δεκαετία του εξήντα και του εβδομήντα χτίζονται εξοχικές κατοικίες στις παραλίες και τα τελευταία είκοσι χρόνια για αρκετούς γίνονται μόνιμες.

το κείμενο και οι φωτογραφίες, εδώ

201601007 8 φωτογραφίες από την κώμη









20160106 8 φωτογραφίες από την κώμη