24 Μαρ 2024

20240424 οκτώ φωτογραφίες από την ανάβαση του όρους* προφήτης ηλίας


*ούτε όρος είναι, ούτε καμιά δύσκολη ανάβαση απαιτείται· μισή ώρα περπάτημα είναι η κορφή, αν μετατρέψεις τα βήματα σε χρόνο. αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία, γιατί μπορεί να σου πάρει ώρες παρατηρώντας τα τεράστια βράχια που σμιλεμένα από τον καιρό σαν έργα τέχνης, «επιτρέπουν στη γη να είναι γη». και παρατηρώντας την άγρια βλάστηση, και αφήνοντας τις αισθήσεις ελεύθερες σε αυτό που γύρω σου υπάρχει, η μικρή αυτή ανάβαση γίνεται ταξίδι στον δικό σου κόσμο, γιατί βρίσκεις στοιχεία από αυτό που είσαι.









 

22 Μαρ 2024

20240322 οκτώ φωτογραφίες από εκεί που βγαίνουν οι λαλάδες (και όχι μόνο)


περπατώντας ανάμεσα στα λουλούδια (δεν είναι μόνο οι λαλάδες), τα χορτάρια, τις ελιές και τα μαστιχόδεντρα*, τους ασπάλαθους και τη ρίγανη και καθώς όλες οι αισθήσεις είναι σε εγρήγορση, γιατί δεν μπορούν να μην είναι, για λίγο· για λίγο συγχρονίζομαι με αυτό που γύρω μου υπάρχει.
φυσικά στις φωτογραφίες δεν φαίνεται τίποτα.

*ευτυχώς οι εκάστοτε αρμόδιοι δεν ξέρουν και πολλά από οργανωμένο τουρισμό, έτσι τα όμορφα λιβάδια που κατηφορίζουν προς τη θάλασσα και τις απέναντι ακτές «αναξιοποίητα» από τον τουρισμό, αφήνονται στην «εξημέρωση» των μαστιχοπαραγωγών.














3 Ιαν 2024

έξι φωτογραφίες από το κάστρο απολιχνών

Νωρίς το απόγευμα πήρα το χωματόδρομο για το κάστρο, διέσχισα τον ήπιο ελαιώνα, οι περισσότερες ελιές είναι μαζεμένες και κλαδεμένες, το χορτάρι λάμπει στο απογευματινό φως. Όπου δεν έχει ελιές έχει νεαρά μαστιχόδεντρα, τα δέκα τελευταία χρόνια αυξάνεται με γοργό ρυθμό ο αριθμός τους, τα ελεύθερα χωράφια στους φτενούς κάμπους των χωριών φυτεύονται με μαστιχόδεντρα. Ανεβαίνω το κακοτράχαλο βουνό, το μονοπάτι αν και ασυντήρητο είναι σαφές, οι πινακίδες που είχαν μπει πριν από αρκετά χρόνια με ένα πρόγραμμα της τότε νομαρχίας αντέχουν ακόμα. Κανονικά η διαδρομή θα ήταν μέσα σε πευκοδάσος αλλά η φωτιά του 2012 έκαψε τα περισσότερα· η φύση όμως αναγεννιέται, ανάμεσα στα κούτσουρα μεγαλώνουν μικρά πεύκα, αν τα αφήσουμε ήσυχα σε λίγα χρόνια θα έχουν πάλι καλύψει την πλαγιά.



Τα παλιά σκαλοπάτια με οδηγούν στην επιβλητική είσοδο, ακούω γρήγορα φτερουγίσματα, δύο μεγάλα πουλιά, που δεν πρόλαβα να το δω καλά, απομακρύνονται γρήγορα, ίσως είναι αγριογερακίνες όπως γράφει κάτω στο ενημερωτικό πάνελ. Η θέα τριγύρω εντυπωσιακή, τα Αρμόλια, η μονή Βρετού, η μικρή τεχνητή λίμνη απέναντι από τα καταστήματα κεραμικής, τα Πατρικά, η Καλαμωτή, ο κάμπος που οδηγεί στην Κώμη, η θάλασσα. Το κάστρο χτίστηκε την εποχή της κυριαρχίας της Γένοβας, τον 15ο αιώνα, προφανώς για να ελέγχει την ευρύτερη περιοχή αλλά ίσως και σαν τελικό καταφύγιο. Το τοίχος από την νότια πλευρά, που ήταν πιο ευάλωτη για επιθέσεις ήταν διπλό. Τριγυρίζω ανάμεσα στα ερείπια, σκαρφαλώνω στα γκρεμισμένα τείχη, όσο περνά η ώρα προσπαθώ να το φανταστώ στην ακμή του· είναι δύσκολο, γιατί είναι λίγα τα στοιχεία που έχουν μείνει για να φτιάξω εικόνες, παρόλα αυτά η αίσθηση ότι είμαι εδώ πάνω ανάμεσα στις πέτρες και τα χορτάρια, με αυτό το μεταμορφωτικό ζεστό φως, τον κρύο αέρα, την καθαρή ατμόσφαιρα και τη θέα το μέρος με συνεπαίρνει. Στέκομαι, ακούω την αναπνοή μου, βλέπω· η φύση άγρια έχει εισβάλει χωρίς αντίσταση στο κάστρο και έχει εξουδετερώσει την εμβληματική δομή του. Αγριελιές, κουμαριές, θάμνοι και ορχιδέες έχουν κατακλείσει το κάστρο. 




Το τελευταίο φως σαν θερμός προβολέας φωτίζει τα απομεινάρια του τείχους, κάτω τα χωριά είναι πια στη σκιά, πιάνω τις πέτρες είναι ζεστές από τον ήλιο. Επιστρέφω, σε λίγο θα σκοτεινιάσει, οι περιμετρικοί προβολείς θα φωτίσουν το κάστρο, θα το κάνουν «αξιοθέατο». Περπατώ πάλι ανάμεσα στις ελιές, έχουν ανάψει τα φώτα των δρόμων. Χωριό δεν είναι μόνο ο οικισμός, αλλά και η ευρύτερη περιοχή, η χλωρίδα και η πανίδα, οι ανθρώπινες δραστηριότητες, τα βουνά και τα δέντρα, τα απομεινάρια ενός κόσμου που κάποτε υπήρξε και τα νέα σημάδια του κόσμου που ίσως έρχεται.




20230107


Hola

30 Δεκ 2023

μερικές λέξεις


αυτό που προσπαθούμε όλη μας τη ζωή, με αυτά που σκεφτόμαστε, που λέμε, που φτιάχνουμε, διατυπώνεται με μια πρόταση, αρκούν μερικές λέξεις. 
συνεχώς το τριγυρίζουμε, το περιγράφουμε, το στολίζουμε, αλλά δεν το λέμε απλά, σαν αυτό που είναι. ίσως το αντιλαμβανόμαστε αλλά δεν το κατανοούμε και μέσα από αυτή τη μακρόχρονη διαδικασία, πότε σκουντουφλώντας και πότε πανηγυρίζοντας προσπαθούμε να το συλλάβουμε. ή βγαίνουμε στο με¨ιντάνι και φωνάζουμε γιατί αν έτσι απλά το δηλώσουμε, δεν χρειαζόμαστε πια· πρέπει ήσυχα να καθήσουμε στην άκρη για να περάσουν οι άλλοι.
Hola

23 Δεκ 2023

20231223 πέντε φωτογραφίες που βλέπω κάθε μέρα


ρόουζες
από τις τελευταίες μέρες του αυγούστου, που περπατώ δυο φορές τη μέρα αυτή τη διαδρομή, τα έβλεπα να προβάλλουν πάνω από τον τοίχο· έκανα πάντα λίγο δεξιά, λίγο αριστερα για να είναι σε λευκό φόντο. δεν είχα ποτέ μηχανή μαζί μου, όλο έλεγα να ψηλώσουν λίγο και θα φέρω τη φωτογραφική μηχανή. την είχα σήμερα αλλά αυτά δεν υπήρχαν· είχαν πια μαραθεί.


 





Hola

19 Νοε 2023

20231119 πέντε (άσχημες) φωτογραφίες



ανάμεσα στο άσχημο άσχημο, υπάρχει το άσχημο όμορφο. η τύχη και η εντροπία, ο καιρός δηλαδή, το διαμορφώνουν.
και τι είναι αυτά που βλέπουμε, αν βλέπουμε; αυτά που αναγνωρίζουμε με το λειψό μας λεξικό.



 





Hola

11 Νοε 2023

6 Νοε 2023

20231104 νοτιάς ή αλλιώς «μόνο βράχηκε»


μάλλον για εικαστική παρέμβαση και χορογραφία του νοτιά πρόκειται, μια και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος δήλωση ότι «ήταν καινούριος εξοπλισμός αλλά δεν προκλήθηκαν ζημιές, μόνο βράχηκε. τώρα φυλάσσεται στο τουριστικό ακίνητο της κώμης».
 




Hola

30 Οκτ 2023

20231029 οκτώ φωτογραφίες από το πελινναίο








 

σύννεφα και ομίχλη πλησίαζαν αργά αργά από δυτικά προς την κορυφογραμμή, αλλά μόλις την έφταναν σταματούσαν, δεν συνέχιζαν από την άλλη μεριά· έτσι ανατολικά ήταν λιακάδα αλλά με πολύ υγρασία και δυτικά κλειστή συννεφιά.
την πεζοπορία στο πελινναίο οργάνωσε το chioshiking.gr