20161125 8 φωτογραφίες από το πυτιός

20161125 8 φωτογραφίες από την ανάβαση του όρους

῍

20161030 | τα χωριά | 54 | διευχά

Συνήθως περπατώ και φωτογραφίζω αργά το απόγευμα καθώς φεύγει η μέρα, όλα είναι ήσυχα και το φως μαλακό, χωρίς σκιές. Στα χωριά οι άντρες τελειώνουν τις δουλειές και πάνε στα καφενεία, οι γυναίκες κάθονται στα πεζούλια να πιουν τον καφέ τους, ή στη σάλα να δουν το σίριαλ της ημέρας.

το κείμενο και η φωτογραφίες, στην aplotaria.gr

21061120 νότιο παράθυρο

20161114 2 φωτογραφίες με πανσέληνο

20161029 | τα χωριά | 53 | πισπιλούντα

Στην Πισπιλούντα δεν είχα πάει ποτέ, ούτε είχα περάσει από κοντά· δεν είναι σε κεντρικό δρόμο, είναι σε μια παράκαμψη με συνεχόμενες στροφές κάτω από τη Νέα Ποταμιά, διπλά απομονωμένο μέρος. Ίσως παλιότερα που δεν υπήρχαν αυτοκινητόδρομοι παρά μονοπάτια να ήταν στην ίδια μοίρα με τα γειτονικά χωριά, τώρα όμως δύσκολα να πάρει κάποιος που δεν ξέρει τον δρόμο για να βγει στο μικρό χωριό.

το κείμενο και οι φωτογραφίες, στο aplotaria.gr

20161112 3 φωτογραφίες με το τελευταίο φως

20161112 8 φωτογραφίες από τη σμύρνη

20161110 2 ώρες στο βoρεινό παράθυρο

20161106 3 φωτογραφίες από τη βολισσό

20161029 | τα χωριά | 52 | νενητούρια

Όλα τα χωριά της βόρειας Χίου είναι αμφιθεατρικά χτισμένα στις πλαγιές της Αμανής και του Πελιναίου. Παλιά, τα μονοπάτια διέτρεχαν τους οικισμούς, όταν έγιναν οι «αμαξωτοί» δρόμοι τα περισσότερα χωριά χωρίστηκαν στα δύο, ένα κομμάτι από πάνω ένα από κάτω. Τα σπίτια ακολουθούν τη μορφολογία του εδάφους, οι περισσότεροι άνθρωποι έφυγαν, τα δέντρα μεγάλωσαν, οι καλλιεργημένες πλαγιές έγιναν λόγγοι, οι οικισμοί σιγά σιγά καλύπτονται από την άγρια βλάστηση. Έτσι στα Νενητούρια πέρα από την εκκλησία, το σχολείο, το καφενείο «βόρειο σέλας» και 2-3 κατοικίες πάνω στο δρόμο δυσκολεύτηκα να καταλάβω πού είναι τα σπίτια· από το δρόμο δεν φαινόταν τίποτα.

το κείμενο και οι φωτογραφίες, στο aplotaria.gr

20161028 | 51 | τα χωριά | καλαμωτή

Σχεδόν χειμωνιάτικη μέρα σήμερα, συννεφιασμένο απόγευμα με βοριά και κρύο για την εποχή. Στην έξω πλατεία –απλάδα την είπαν όταν την έφτιαξαν τη δεκαετία του εβδομήντα– ο πρόεδρος του χωριού μαζεύει τις σημαίες από την μεσημεριανή παρέλαση των σχολείων. Η Καλαμωτή είναι η έδρα του γυμνασίου και του λυκείου Μαστιχοχωρίων, σε μόνιμη αντιπαλότητα με το γειτονικό Πυργί. Πριν χρόνια συμφωνήθηκε η μια από τις τρεις παρελάσεις του χρόνου να γίνεται στην Καλαμωτή και οι άλλες δύο στο Πυργί που ήταν η έδρα του Καποδιστριακού δήμου. Δύσκολο για όλους, πόσο μάλλον για τις κλειστές κοινωνίες, να μπορούν να συνεργάζονται.

το κείμενο και οι φωτογραφίες, στο aplotaria.gr