τελευταία παρασκευή του ιουλίου
ζεστό μεσημέρι
φτάσαμε με το ασθενοφόρο στο νοσοκομείο
χωρίς να γνωρίζουμε
πόσο σοβαρή μπορεί να είναι
η κατάσταση της θείας μου
αμέσως μπήκε στα επίγοντα
και περιμέναμε να γίνουν οι εξετάσεις
την ίδια ώρα με μας έφτασαν με ένα μηχανάκι
ένα ζευγάρι ξένοι τουρίστες
ο άντρας κρατούσε το πόδι του
περίμεναν στην αίθουσα αναμονής
απέναντι από το ιατρείο
και προσπαθούσαν να καταλάβουν
τι έπρεπε να κάνουν
καμία σειρά δεν υπήρχε
κανείς δεν τους έδωσε σημασία
μιλούσαν μεταξύ στα γαλλικά
και χάζευαν τριγύρω
το ίδιο έκανα και εγώ
τριγύρω ξεφτισμένοι σοβάδες
πρόχειρα κολλημένες ανακοινώσεις
ξεχαρβαλωμένες πόρτες
παρατημένες τουαλέτες
αφημένος στην εντροπία ο χώρος
δεν δημιουργούσε καμία αίσθηση εμπιστοσύνης
νοσηλευτές και γιατροί μπαινόβγαιναν βιαστικοί
μια νοσηλεύτρια με ρώτησε τι έχω
τις έδειξα τους ξένους
- από που είναι;
- μάλλον γάλλοι
πήγε αμέσως κοντά τους, τους χαμογέλασε
και με ευγένεια τους μίλησε γαλλικά
οι ξένοι κοιτάχτηκαν ευχάριστα ξαφνιασμένοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου