στο μαγαζί των γονιών μου
εδώ και πολλά χρόνια
εργαζόμουν περιστασιακά
όποτε επέστρεφα στο χωριό
για λίγες ώρες, για λίγες μέρες
χωρίς να έχω την ευθύνη του καταστήματος
όμως τους τελευταίους μήνες
έτσι το έφερε η τύχη (;)
και ξανάγινα κανονικός μπακάλης
κάθε συναλλαγή είτε με πελάτη, είτε με προμηθευτή
είναι μια μικρή χειρονομία επικοινωνίας
μια σύντομη παράσταση
και αυτό συμβαίνει δεκάδες φορές μέσα στη μέρα
την επόμενη έρχονται πάνω κάτω οι ίδιοι άνθρωποι
πολλές φορές γίνονται ακριβώς οι ίδιοι ελλειπτικοί συνήθως διάλογοι
- δυο;
- ναι
- έχεις δέκα λεπτά;
- κάτι πρέπει να 'χω
σχεδόν σε όλες τις εργασίες πρέπει να αντιμετωπίσεις τον άλλο
στο μπακάλικο ενός χωριού
ο άλλος είναι συνήθως γνωστός
μαζί του φέρνει και την ιστορία του
η οποία χωρίς να το θέλεις
σαν άλως εμφανίζεται γύρω του
οι κινήσεις και τα λόγια του
σπάνια ξεφεύγουν από αυτόν τον ήδη γνωστό κόσμο
στη μικρή κοινωνία του χωριού
ο καθένας παίζει το γνωστό του ρόλο
και να θέλει πια δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτόν
κινείται με ασφάλεια στο γνωστό του χώρο
και στον κυκλικό του χρόνο
συνηθίζει στην επανάληψη
και φοβάται τις αλλαγές
γνωρίζει πολλά περισσότερα
από αυτά που χρειάζεται ο καθημερινός του ρόλος
αλλά μάλλον δεν του έχουν χρειαστεί ποτέ
και σχεδόν τα έχει ξεχάσει
εδώ και πολλά χρόνια
εργαζόμουν περιστασιακά
όποτε επέστρεφα στο χωριό
για λίγες ώρες, για λίγες μέρες
χωρίς να έχω την ευθύνη του καταστήματος
όμως τους τελευταίους μήνες
έτσι το έφερε η τύχη (;)
και ξανάγινα κανονικός μπακάλης
κάθε συναλλαγή είτε με πελάτη, είτε με προμηθευτή
είναι μια μικρή χειρονομία επικοινωνίας
μια σύντομη παράσταση
και αυτό συμβαίνει δεκάδες φορές μέσα στη μέρα
την επόμενη έρχονται πάνω κάτω οι ίδιοι άνθρωποι
πολλές φορές γίνονται ακριβώς οι ίδιοι ελλειπτικοί συνήθως διάλογοι
- δυο;
- ναι
- έχεις δέκα λεπτά;
- κάτι πρέπει να 'χω
σχεδόν σε όλες τις εργασίες πρέπει να αντιμετωπίσεις τον άλλο
στο μπακάλικο ενός χωριού
ο άλλος είναι συνήθως γνωστός
μαζί του φέρνει και την ιστορία του
η οποία χωρίς να το θέλεις
σαν άλως εμφανίζεται γύρω του
οι κινήσεις και τα λόγια του
σπάνια ξεφεύγουν από αυτόν τον ήδη γνωστό κόσμο
στη μικρή κοινωνία του χωριού
ο καθένας παίζει το γνωστό του ρόλο
και να θέλει πια δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτόν
κινείται με ασφάλεια στο γνωστό του χώρο
και στον κυκλικό του χρόνο
συνηθίζει στην επανάληψη
και φοβάται τις αλλαγές
γνωρίζει πολλά περισσότερα
από αυτά που χρειάζεται ο καθημερινός του ρόλος
αλλά μάλλον δεν του έχουν χρειαστεί ποτέ
και σχεδόν τα έχει ξεχάσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου