14 Απρ 2013

20130413 μεσημέρι σε παγκάκι στην πλατεία αγίας ειρήνης

Κάθομαι στο παγκάκι, στην άλλη άκρη καθόταν ήδη καλοντυμένος ηλικιωμένος με ελαφρύ μόνιμο χαμόγελο, απέναντι μας δημοτικοί υπάλληλοι κόβουν κλήσεις σε σταθμευμένα μηχανάκια και αυτοκίνητα πάνω στην πλατεία.
- Με στραβώνει ο ήλιος από το γαμημένο το αυτοκίνητο, πάνω μου πέφτει όλο το φως από το παμπτρίζ.
- γιατί δε βάζεις γυαλιά; εγώ φοράω.
- Να, έχω γυαλιά, αλλά τι να τα βάλω, δεν θα βλέπω τίποτα, σκοπός είναι να βλέπω.
...
Έχει πλάκα η ζωή!
...
Εσύ τι κάνεις; Φωτογράφος; και φωτογράφος ήμουνα σε μια στοά στη χαριλάου τρικούπη εμφάνιζα φιλμ, ασπρόμαυρα τότε. Και κινηματογραφιστής ήμουνα, στη γεωγραφική υπηρεσία στρατού, φτιάχναμε τα επίκαιρα τότε, έχεις δει το λούφα και παραλλαγή;
- Μετά το στρατό τι έκανες;
- Τι δεν έκανα! και καθαριστήρια είχα, με τους καριόληδες, τη μάνα μου και τον πατέρα μου, 3 είχαμε, αλλά δε μ' άρεσε κι έφυγα, τη ζωή μου θα 'τρωγα στα καθαριστήρια;
Έχω και γυναίκα, 37 χρόνια την έχω την πουτάνα, έχω και κόρη σπούδασε δικηγόρος, πήγε και στο παρίσι, διπλώματα, διπλώματα, να στα δείξω ένας τοίχος γεμάτος.
Μου δείχνει φωτογραφία στο κινητό.
Μαλακίες, όλα μαλακίες, ότι δουλειά υπάρχει την έκανα.
- Και τελικά ποιο είναι το συμπέρασμα; ότι η ζωή έχει πλάκα;
- Όχι, κάνε ότι θέλεις, ότι θέλεις κάνε το, θα φας τα μούτρα σου, εγώ συνέχεια τα μούτρα μου τρώω, αλλά κάνε το, δε γαμιέται, κάνε το.
- Κοντά μένεις;
- Τώρα μένω σε ξενοδοχείο, μένω και στη γυναίκα μου, θέλω να δω τι θα γίνει και με την κόρη μου..
...
Ευρεσιτεχνίες κάνω, πολλές, όλα τα έχω ανακαλύψει, με το μυαλό, δεν τα έχω στο χαρτί, δεν με νοιάζουν τα λεφτά, τις λέω τις ιδέες και τις κάνουν άλλοι, τα.. τα παπούτσια που φοράνε τα παιδιά, αυτά που αναβοσβήνουν, τα.. τα BIC, πολλά πολλά που να σου λέω.
- Το όνομα σου Γιάννης Β..
- Χάρηκα και μένα γιάννη με λένε, αν συχνάζεις εδώ θα τα ξαναπούμε.
- Περίμενε, που θα με βρεις, σημείωσε το κινητό μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: