ψιλόβροχο
ο δρόμος γυαλίζει
κόβει στα δύο το χλωμό κάμπο
φτάνω στη θάλασσα
άσπρη και ήσυχη λίμνη
απέναντι δεν υπάρχουν νησιά
μόνο μια γραμμή
του ορίζοντα και της μνήμης
μαζεύω μερικές πέτρες
είναι υγρές και παγωμένες
τις στεγνώνω και τις ζεσταίνω
τις πετώ απαλά στη θάλασσα
είναι η μέρα των ευχών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου