Σχεδόν μεσημέρι, μέσα φθινοπώρου και το φως του ήλιου είναι ακόμα δυνατό, ήχοι από τον άνεμο, τα πουλιά και τα δέντρα· ανάμεσα στις αμυγδαλιές το μικρό χωριό. Κατηφορίζω το τσιμεντένιο καλντερίμι, ο οικισμός είναι μέσα στην άγρια, σχεδόν, φύση. Οι αμυγδαλιές γερασμένες και αφημένες όπως σ’ όλο το νησί.
το κείμενο και οι φωτογραφίες, εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου