28 Οκτ 2013

28101958





πίσω από τη φωτογραφία γράφει: φώτο-μαΐστρος εικοσιοκτώ οκτωβρίου χίλιαεννιακόσια πενηνταοκτώ, πρέπει να τραβήχτηκε περίπου εκατό μέτρα πίσω από την παραλία της κώμης στη νότια χίο. οι μαθητές είναι από το γυμνάσιο καλαμωτής, οι περισσότεροι γεννημένοι το σαράντα-σαρανταένα στην καλαμωτή και τα γύρω μαστιχοχώρια. είναι στην τελευταία τάξη του τότε εξατάξιου γυμνασίου, στην πρώτη σειρά κάθονται οι καθηγητές τους. πήγαν εκδρομή στην κώμη, τους ακολούθησε και ο φωτογράφος που ήταν και ο φωτογράφος όλης της νότιας χίου για δεκαετίες. η σφραγίδα του πίσω από κάθε φωτογραφία είναι μαρτυρία για εκείνα τα χρόνια. όμως εικοσιοκτώ οκτώβρη οι μαθητές έκαναν παρέλαση στην πλατεία της καλαμωτής με ομοιόμορφη στολή, πως βρέθηκαν μετά στην κώμη τέσσερα χιλιόμετρα μακριά; ρώτησα το μιχάλη μαΐστρο, γιό του γιώργου "θάνε δυο-τρεις μέρες πριν ή πιο ύστερα, τότε τραβούσαμε κάθε μέρα φωτογραφίες στα χωριά, πολύ δουλειά, στο τέλος της βδομάδας τις εμφανίζαμε και τις τυπώναμε και η μάνα μου χτύπανε τη σφραγίδα σε όλες την ίδια μέρα, που να κάθεσε να ξεχωρίζεις πότε ήταν τραβηγμένη η κάθε μια. 
τότε εμφανίζαμε με πολύ καλά χημικά, τα φτιάχναμε μοναχοί μας, το χαρτί είναι έξι επί εννιά άκφα, άκφα είναι και η μηχανή, την αγόρασε ο πατέρας μου από τον στακναρίδη το πενηνταέξι χίλιεςοκτακόσες δραχμές, ήτανε λεφτά κείνη την εποχή, εξακόσα φράγκα ήταν το μηνιάτικο του δημόσιου υπαλλήλου, ακόμα την έχω. τις κολλούσαμε στο τζάμι για να στεγνώσουν, αλλά άμα ήτανε νοτιάς ε στεγνώνανε. γύρω στο ενενήντα, διέβασα σε ένα περιοδικό ότι πριν τις βάλεις στο τζάμι πρέπει να το περάσεις με ταλκ και θα στεγνώσουν ότι καιρό και να κάμνει, τόπα στον πατέρα μου και λέει: βρε κοίτα να δεις! και μεις τυραννιόμασταν".
"στις εκδρομές ερχόταν μαζί μας και ο κάργας, σε ένα δίσκο είχε καραμέλες, λουκούμια και τι άλλα είχαμε κείνη την εποχή.." λέει η μητέρα μου που είναι ένα από τα κορίτσια της φωτογραφίας. τη φωτογραφία την δανείστηκα, μαζί με άλλες, από τον κώστα που είναι ένα από τα αγόρια στο κέντρο της εικόνας, του τηλεφώνησα και τον ρώτησα αν θυμόταν κάτι ιδιαίτερο, "δεν θυμάμαι, αλλά αν τη δω από κοντά μπορεί κάτι να θυμηθώ".

Δεν υπάρχουν σχόλια: