από το βιβλίο ΤΕΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ του γιώργου μπρουνιά (Ι)

ΧΩΜΑ ΚΑΙ ΝΕΡΟ

Τους ανθρώπους πολλές φορές
δένουν ανάγκες
με το πέρασμα του χρόνου
όμως
και την τριβή της ζωής
αλλάζουνε και γίνονται αισθήματα
το ίδιο άσπαστα
μ' εκείνα τα πρωταρχικά
έρωτες που λέμε
Στον κόσμο υπάρχουνε πολλά δεσμά
κι αυτά δεν είναι τα πιο ανάξια
άμα τούς κάνουνε να είναι καλά
στο εδώ και στο πέρα
σήμερα και αύριο
Οι τριανταφυλλιές δεν ξέρουν
τι χαρά δίνουνε στα μάτια
αλλά με χώμα και νερό
κοκκινίζουνε τα πέταλα
εκείνα
που με τη σειρά τους
αρωματίζουνε τα φύλλα της καρδιάς
κι ανοίγοντάς τα
τα βαθαίνουνε


Τ' ΑΓΓΙΓΜΑ

Μια φορά αγγίζεις τον ουρανό
όταν φαίνεται μακρύτερα
κι άξαφνα τον βρίσκεις
στην αγκαλιά
μιά χνουδοτή μπάλα
όλο το σύμπαν να σε κοιτάζει
όσο την κρατάς
μέχρι να κυλήσει
για να τη βλέπεις μετά
στα όνειρα
και να τη λες ομορφιά
ή
ευτυχία


ΟΝΕΙΡΑ

Όπως έρχονται
φεύγουν
κι όπως φεύγουν
ξανάρχονται
οι μορφές που μας πλήγωναν
όταν αγαπούσαμε
οι μορφές που αγαπούσαμε
όταν πληγώναμε


ΑΝΤΙΓΥΡΙΣΜΑ

Όσοι μιλούν
χωρίς να ακούγονται
και παύουνε
παραιτημένοι
η σιωπή τους
αντηχεί στην καρδιά
όσων αύριο
θα μιλήσουνε στον κόσμο
ανοιχτά


ΧΑΜΩ

Μια ανακούφιση είναι ο ουρανός
η πιο κοντινή
και η πιο δύσκολη να συλληφθεί
σαν την αιωνιότητα
στα πέταλα εκείνου του λουλουδιού
άμα τ' αγγίξεις
που πέφτουνε


από το βιβλίο ΤΕΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΡΟΥΝΙΑΣ
εκδόσεις ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ