20140827 πως βρέθηκες εδώ;

απαντά η αναστασία και η ηρώ

αναστασία

εδώ πρωτοήρθα με την μαριάννα το καλοκαίρι του ενενήντα οκτώ, λίγους μήνες πριν είχαν αγοράσει με το γιώργο το σπίτι τους. κάθε καλοκαίρι που βρισκόμασταν όλη η παρέα ο αλέξης μας μιλούσε για τη χίο. ήθελα να αγοράσω σπίτι σε νησί, ένα καλοκαίρι νωρίτερα είχα κλείσει ένα στην κρήτη αλλά ο ιδιοκτήτης την τελευταία στιγμή άλλαξε γνώμη και δεν ήθελε να το πουλήσει. κάθε καλοκαίρι πηγαίναμε κάπου με την ηρώ την κόρη μου και ήθελα να υπάρχει ένα σπίτι σε χωριό για να μεγαλώσει σε αυτό, να υπάρχει μια σταθερή βάση, να κάνει φίλους, να έχουμε ένα σημείο αναφοράς.

πριν κλείσω αυτό εδώ είδα όλα τα ερειπωμένα σπίτια του χωριού και αυτά που δεν πουλιόντουσαν, μου άρεσε το απέναντι από το δικό μας αλλά δεν μπορούσα να βρω τον ιδιοκτήτη. αυτό εδώ έχει ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά στοιχεία και ήθελα να τα προφυλάξω. θα ήταν κρίμα να καταστραφεί ένα τέτοιο σπίτι. δεν αλλάξαμε τίποτα, το καθαρίσαμε και το στηρίξαμε.

δεν δένομαι με τα σπίτια αν χρειαστεί να αφήσω το σπίτι, θα το αφήσω. δεν μπορώ να πω οτι εδώ είναι το χωριό μου, μεγάλωσα στην αθήνα και την αγαπώ.

δένομαι με τους ανθρώπους, στεναχωρέθηκα που πέθαναν οι γειτόνισσες μου, η μαρία η στόφα, η κυρά μαριγώ και η κυρία κυριακούλα. όταν φτιάχναμε το σπίτι τις ρώτησα αν προτιμούσαν να βάλουμε σοβά, ή να αφήσουμε την πέτρα. στενοχωρέθηκα που πέθανε ο σίμος, νομίζω κανείς στο χωριό δεν τον κατάλαβε.

είχαμε πρόβλημα με την αρχαιολογική υπηρεσία για το ξύλινο στέγαστρο, τελικά βρέθηκε λύση αλλά χρειάζονται πολλά χρήματα.

ηρώ

δεν το νιώθω σαν να είναι εδώ το χωριό μου αλλά μου αρέσει πολύ που έρχομαι εδώ κάθε καλοκαίρι με τους ίδιους φίλους. έχουν περάσει τόσα χρόνια και με τα παιδιά του χωριού δεν κάνουμε παρέα, τα περισσότερα δεν τα γνωρίζω.

το σπίτι μου αρέσει πολύ αλλά δεν μου φαινεται πολύ λειτουργικό.