αύγουστος;

θέλουνε χώρο οι μέρες
να γίνουν καλοκαίρι
αναβοσβήνει η σκέψη μας
σκόρπια κομμάτια
βότσαλα
τζιτζίκια ξαφνικά
το βλέμμα σου
και το δικό μου βλέμμα

ζεστός
μπαίνει ο αέρας μέσα μας
βγαίνει σοφός
λικνίζει τα φύλλα
και τη σκέψη μας