Είναι απόγευμα, φυσάει βοριάς αλλά δεν κάνει κρύο, η ατμόσφαιρα είναι καθαρή· πλησιάζω στο χωριό, στο βάθος πάνω από τους σχίνους και τις ελιές φαίνεται η θάλασσα και τα βουνά της μικρασίας. Μέχρι να αφήσω το μηχανάκι και να κάνω λίγα βήματα είχαν αρχίσει να γαβγίζουν τα σκυλιά, μια γυναίκα βγήκε να δει τι γίνεται: «παραξενεύτηκα που αρκήσανε να γαυγίζουν, κι ήβγα να δω ήντα ‘γινε».
το κείμενο και οι φωτογραφίες, εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου