ΦΩΤΑ 11

Εύθραυστος κι ονειροπαρμένος
ακολουθώντας το παιδί που κουβαλώ μαζί μου
κρατιέμαι από τον ελάχιστο χώρο
και τον ελάχιστο χρόνο
που υπήρξα μαζί και έξω από το σώμα μου

Αβέβαια και διστακτικά
όμως δίχως ντροπή, ίσως με λίγη χαρά
αφήνω τις μικρές αυτές αποδείξεις
της ύπαρξης μου

Καθώς τίποτα δεν τελειώνει
και όλα είναι αληθινά
ότι αγαπήσαμε λάμπει στο φως
λάμπει και στο σκοτάδι.