24 Φεβ 2018

20180224 οκτώ φωτογραφίες μετά τη βροχή ή άσκηση θάρρους









αργά το απόγευμα, με τον ήλιο πίσω από τα σύννεφα· το λιγοστό φως από τα παράθυρο με οδηγεί να παρατηρήσω το χώρο και τα αντικείμενα για να μπορέσω να τα δω.
με το ημίφως του σπιτιού, το βλέμμα γίνεται ταξίδι και η ασφάλεια της οικειότητας αφήγηση. τα αντικείμενα –κομμάτια της ζωής μας– από μόνα τους ουδέτερα, μέσα από το λιγοστό φως, από τη μια προβάλλουν τη ζωή μας και από την άλλη ξανοίγουν το βλέμμα μας στη δυνατότητα της όρασης, δηλαδή στην αναμέτρηση μας με την ιστορία.

θάρρος, χρειάζεται για όλα· για τους ξένους και τους δικούς μας πολέμους, αλλά και για να αναγνωρίσουμε το καθημερινό και το συνηθισμένο· το οικείο, αυτό που ίσως χωρίς να το καταλάβουμε αποτελεί δομικό στοιχείο της ζωής μας.

κι αν το βλέμμα μας σαν κουκούλι αγκαλιάσει αυτό που δίπλα μας υπάρχει, τότε αυτό που είμαστε μπορεί να λάμψει, για λίγο.

συνεχίζεται




20180223 μια φωτογραφία με ένα κλαδί σε μια λακκούβα νερό


17 Φεβ 2018

20180217 κάδοι ανακύκλωσης στην κώμη


από προχθές έχουμε κάδους ανακύκλωσης στην κώμη, για χαρτί και πλαστικό.
σε δύο σημεία, στο γεφύρι στο δρόμο προς δυτική κώμη και εμποριό και ανατολικά κοντά στον άγιο νικόλα.
αν έχετε φίλους και γνωστούς που μένουν στην κώμη, ενημερώστε τους γιατί μπορεί να μην το γνωρίζουν.


14 Φεβ 2018

20180214 τέσσερις φωτογραφίες από το κέντρο του χωραφιού





το χωράφι, στις άκρες έχει λιόδεντρα και στο κέντρο υπήρχαν δυό αμυγδαλιές αφημένες από χρόνια στην τύχη τους -όπως οι περισσότερες αμυγδαλιές του νησιού. παλιά όλοι τις φρόντιζαν, τώρα όποιο και να ρωτήσεις θα σου πει: «δεν αξίζει ρε φίλε, κόφτε τες και φύτεψε σχοίνους». οπότε, τρώμε -τα γευστικά- αμύγδαλα καλιφόρνιας και οι αμυγδαλιές του νησιού γίνονται καυσόξυλα.

πέρσι, πήγα να δω σε τι κατάσταση βρίσκονται, η μια θυμόμουν οτι ήταν μισοξεραμένη και σκεφτόμουν μήπως την κόψω. με πρόλαβαν όμως· την είχαν κόψει, είχαν πάρει τα χοντρά ξύλα και παράτησαν γύρω γύρω τα λεπτά κλαδιά -συνηθισμένη τα τελευταία χρόνια η παράνομη κοπή και κλοπή ξύλων. έμεινε όμως η άλλη· το καλοκαίρι, δεν πρόλαβα να πάω να μαζέψω τα αμύγδαλα -στο μαγαζί πουλούσα με μεγάλη επιτυχία, καλιφόρνιας. 

τις προηγούμενες μέρες κλάδεψα τις ελιές του χωραφιού· πέντε μέρες πριν η αμυγδαλιά ήταν γεμάτη μπουμπούκια, έτοιμα να ανοίξουν. σήμερα, που πήγα πάλι στο χωράφι, όλα σχεδόν είχαν ανοίξει. λευκά άνθη, με διακριτική μυρωδιά ανάμεσα στις κουρασμένες ελιές, τα πράσινα χορτάρια και τις ανεμώνες.