για μια στιγμή 20110204

πέφτει βαρύ το πέπλο του χειμώνα στο κεφάλι μου
φυσάει
τα σύννεφα σχεδόν ακουμπούν την ταράτσα
απέναντι παραταγμένα προσεκτικά στο σχοινί
τα πουκάμισα του γείτονα
Ανηφορίζω το λόφο
δέντρα, θάμνοι, χορτάρια, πέτρες, σκυλιά
ακόμη μια φορά ακολουθώ τις αισθήσεις μου
κοιτώ το βλέμμα μου
τακτοποιημένο σαν τα απλωμένα πουκάμισα
Όμως για μια στιγμή στέκομαι
ανασυντάσσω το τοπίο χωρίς λέξεις
ξεκούρδιστο το βλέμμα μου
μόνο με το στεγνό φως της συννεφιάς
τώρα όλα είναι άγνωστα - μόνο για μια στιγμή
τα σκυλιά που πλησιάζουν
ευθυγραμμίζουν πάλι τις αισθήσεις μου

δέντρα, θάμνοι, χορτάρια, πέτρες, σκυλιά

στο βάθος η γραμμή της θάλασσας

φυσάει