Κάθε χρόνο σε πόλεις και χωριά γιορτάζονται οι εθνικές και τοπικές επέτειοι. Μόνο που χρόνο με το χρόνο οι μαθητές στα περιφερειακά σχολεία λιγοστεύουν με κίνδυνο τα σχολεία να κλείσουν.
Το δημοτικό σχολείο Καλαμωτής, ένα εξαιρετικό κτίριο, σε πολύ καλή θέση, με πολλούς υπαίθριους χώρους και πολύ καλή «ενέργεια», έχει συνεχή παρουσία εδώ και πολλές δεκαετίες. Είναι τριθέσιο παρά τους λίγους μαθητές. Όμως δάσκαλοι ειδικότητας έρχονται σπάνια και μόνο όταν περισσεύουν.
Το υπουργείο παιδείας μπορεί με πολλούς τρόπους να στηρίξει τα μικρά σχολεία, με υλικοτεχνική υποδομή και κυρίως με δασκάλους όλων των ειδικοτήτων. Γιατί σε ένα μικρό δημοτικό οι μαθητές να μην διδάσονται μουσική, εικαστικά, θέατρο, αγγλικά, πληροφορική, όλα αυτά που είναι δεδομένα για τους συμμαθητές τους στα μεγάλα σχολεία;
Τα σχολεία με λίγους μαθητές μάλλον είναι μπελάς για τις κρατικές υπηρεσίες, προτιμούν να τα κλείσουν για να μειωθούν τα έξοδα.
Όμως οι άνθρωποι και πόσο μάλλον τα παιδιά δεν είναι αριθμοί, έχουν προσωπικότητα που το σχολείο θα τους την καλλιεργήσει για να μπορέσει να ανθίσει.
Για να μεγαλώσει μια οικογένεια τα παιδιά της σε ένα χωριό, ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα είναι να υπάρχει καλό σχολείο, έτσι θα παραμείνει στο χωριό και θα συμβάλλει στην ανάπτυξή του. Υποχρέωση της πολιτείας αλλά και της τοπικής κοινωνίας είναι να το παρέχουν.
Παρόν και μέλλον της κάθε πατρίδας είναι τα παιδιά της.
Οι μικροί οικισμοί, η ύπαιθρος, τα χωριά είναι ο πυρήνας της ύπαρξης μας.
υ.γ.
επειδή μάλλον τίποτα δεν είναι αυτονόητο, έγραψα τα παραπάνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου