που την είχε μια κομψή κυρία,
να κάτσω στον μπουφέ, με όλα μου τα εφέ,
να πιω ένα βαρύγλυκο καφέ.
Κάθισα στον μπουφέ, με όλα μου τα εφέ,
παρήγγειλα βαρύγλυκο καφέ.
Τάκα τάκα ήρθε η παραγγελία
που 'χα δώσει στην κομψή κυρία.
Ρουφάω τον καφέ, επάνω στον μπουφέ
και τότε λέω στην κομψή κυρία,
εκείνη που 'χε την καφετερία:
-Ωραίος ο καφές, ωραίος κι ο μπουφές,
ωραία και η κυρία που σερβίρει.
Ωραίος ο καφές, ωραίος κι ο μπουφές,
τραγούδι να της κάνουμε, Αργύρη.
Βγάζω να πληρώσω την κυρία,
εκείνη που 'χε την καφετερία,
να δώσω πουρμπουάρ, να πω κι ορεβουάρ,
και τότε ακούω την κομψή κυρία,
εκείνη που 'χε την καφετερία:
-Σ' το λέω ορθά κοφτά, δε θέλω εγώ λεφτά,
δεκάρα τσακισμένη από σένα,
μον' θέλω να μου πεις και δίχως να ντραπείς
το τραγουδάκι που 'γραψες για μένα.
Μπράβο!
-Ωραίος ο καφές, ωραίος κι ο μπουφές,
ωραία και η κυρία που σερβίρει.
Ωραίος ο καφές, ωραίος κι ο μπουφές,
τραγούδι να της κάνουμε, Αργύρη.
"ο καφές"
Χειμερινοί Κολυμβητές
στίχοι: Στ. Καραμανιώλας (ετών 90κάτι)
από το cd "23 κόκκινα φώτα"
από τη LYRA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου