«να, βλέπεις; μαζεύει άλατα και πετρώνει· πρέπει να 'χει να κουνηθεί χρόνια».
στο μηχανάκι είχε σπάσει ο καθρέφτης στη βάση του και είχε μπλοκάρει το σπείρωμα έτσι δεν μπορούσα να βάλω άλλον. «μόνο σε μηχανουργείο μπορούν να στο βγάλουν» μου είπε ο μάστορας στο συνεργείο. πήγα στο μηχανουργείο του γειτονικού χωριού, την πρώτη φορά είχε πολύ δουλειά πήγα πάλι την άλλη μέρα, μόλις είχε παραδώσει ένα ταλαιπωρημένο τρακτέρ που είχε επισκευάσει τα φρένα και το γκάζι, μετά τρόχισε δυο εργαλεία καθαρισμού μαστιχόδεντρων και ήρθε η σειρά μου.
για τα επόμενα τριάντα λεπτά ασχολήθηκε με τον καθρέφτη μου· χωρίς να μιλάει, με γρήγορες και σίγουρες κινήσεις άλλαζε εργαλεία και δοκίμαζε τρόπους· χρησιμοποίησε μεγάλο μέρος του εξοπλισμού του, συγκόλληση, τρυπάνια, λαβίδες, οι κινήσεις του ταχύτατες και σίγουρες στο χώρο θύμιζαν χορευτή ή ηθοποιό· παρόλο που όλα ήταν ανακατωμένα, έβρισκε αμέσως ότι ήθελε. δοκίμασε 2-3 λύσεις, «δεν ξεκολλάει με τίποτα»· τελικά σιγά-σιγά το «έφαγε» και έφτιαξε νέο σπείρωμα, «μόνο που η διάμετρος από οκτώ έγινε δέκα». «και τώρα πως θα βιδώσω τον καινούργιο;» «να σε στείλω κάπου στη χώρα να σου περάσουν ένα (… δεν θυμάμαι πως το είπε) και θα μπαίνει κανονικά αλλά αν έχεις τον παλιό φέρε τον να στον κολλήσω, θα μπορείς να τον βάζεις και να τον βγάζεις κανονικά».
επέστρεψα λίγο πριν κλείσει για μεσημέρι, ετοιμαζόταν να φύγει, πήρε τον καθρέφτη, κόλλησε μια βίδα ίδιας διαμέτρου, πέρασε ένα παξιμάδι, έκοψε το περίσσευμα της βίδας, καθάρισε με ένα πανί τον καθρέφτη από τις σκόνες και τον τοποθέτησε στη βάση με το νέο σπείρωμα· όλα κομπλέ.
«σε ευχαριστώ, τι σου χρωστάω;» «ό,τι θέλεις δώκε μου» είπε χαμογελώντας, «είδες τι δουλειά ήθελε, απ' την άλλη πάλι ένας καθρέφτης είναι, τι να σου πάρω;» του έδωσα δέκα ευρώ, «καλά είναι;» «παραπάνω από καλά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου