Ανηφόρισα με το μηχανάκι την κατάφυτη λαγκαδιά από τα Αγιάσματα προς τον Κέραμο· δυο στροφές κάτω από το χωριό σταμάτησα. Μπροστά μου είναι ένα μποστάνι με όλα τα καλά της εποχής, από πάνω κρέμεται ο Κέραμος. Ξεχώρισα τη μεγάλη πέτρινη εκκλησία, προσπάθησα να διακρίνω ανθρώπους· μόνο μια γυναίκα άπλωνε ρούχα στη βεράντα. Συνέχισα, λίγο πιο πάνω σταμάτησα σε μια τρύπα κάτω από τα πεύκα, ίσως είναι είσοδος των παλιών ορυχείων αντιμονίου. Παραπέρα είναι το ερειπωμένο διοικητήριο των ορυχείων και δίπλα στο κοιμητήριο του χωριού το μνημείο των νεκρών εργατών.
ολόκληρο το κείμενο και οι φωτογραφίες, εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου