Απόγευμα με τον ήλιο πάνω από τη θάλασσα να ζεσταίνει το κόκκινο χώμα της Αμανής· περνώντας από την Πιραμά με την άκρη του ματιού είδα ότι έχει ανοίξει καφενείο απέναντι από την εκκλησία, μέχρι να το καταλάβω είχαμε προσπεράσει. Σταματήσαμε στην Παρπαριά να πάρουμε καφέ· στο καφενείο, οι ιδιοκτήτες -ένα νέο ζευγάρι με τα τρία παιδιά τους- ο παπάς και 2-3 πελάτες. «Εγώ λειτουργώ εδώ και στην Πισπιλούντα, στις Τρύπες και το Άγιο Γάλα είναι άλλος· Νενητούρια, Κουρούνια άλλος. Τέσσερα παιδιά δικά μας πάνε στη Βολισσό στο δημοτικό» -«Δυο δικά μου και δυο του απέναντι μαγαζιού» συμπληρώνει η κοπέλα»- «Ψωμί έχουμε κάθε μέρα, τρεις μέρες από το δικό μας φούρναρη και τρεις από τον Βροντάδο· έρχονται και μανάβηδες, ψαράδες. Φέτος παρόλο που δεν έβρεξε είχαμε πολλά αμύγδαλα και σύκα, αλλά ελιές δεν θα ‘χουμε καθόλου».
ολόκληρο το θέμα, εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου