ο τσε γκεβάρα, η ραπτομηχανή, οι πέτρινοι τοίχοι, οι παλιές φωτογραφίες και άλλα διακοσμητικά στοιχεία
οι αποφάσεις και οι πράξεις του καθενός, δηλώνουν τη θέση του στον κόσμο κόσμο· αυτό που είναι και αυτό που έγινε μέσα στην περιπέτεια της ζωής· και σίγουρα αυτό δεν είναι στατικό αλλά εξελίσσεται.
τα καταστήματα, τα μαγαζιά είναι κομμάτι του ιδιοκτήτη τους, δηλώνουν ή πρέπει να δηλώνουν την αισθητική του και την άποψη του για τη ζωή. το μαγαζί προφανώς και δεν το έχεις για να δείξεις ποιός είσαι, μάλλον το έχεις πρώτα από όλα για να κερδίσεις χρήματα· όμως το μαγαζί, το κάθε μαγαζί δείχνει εκτός όλων των άλλων και ποιός είσαι. κι όχι μόνο αν είσαι καθαρός, τακτικός, ευγενής, αλλά τον κόσμο σου όλο. κοιτώντας το μαγαζί σου, βλέπεις ποιός είσαι.
τα περισσότερα νέα καταστήματα τα έχει στήσει κάποιος διακοσμητής, ή αρχιτέκτονας, και φυσικά αυτό είναι καλό. μόνο που η ψυχή, ή το άυλο που τροφοδοτεί τους τοίχους και το υλικό περιεχόμενο, προκύπτει από αυτόν που έχει την ευθύνη και αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθεί. κι αν υπάρχειψυχή, θα υπάρχει και το μαγαζί και κάτι θα προσθέτει σε αυτό τον κόσμο· αν δεν υπάρχει τίποτα, δεν υπάρχει και το μαγαζί. μπορεί να έχει δουλειά να παράγει οικονομικό κέρδος, αλλά εκεί που πραγματικά ζυγίζονται όλα, ποιός αλήθεια είμαι εγώ και που πάω,απόδοση δεν υπάρχει.
πολλά από τα παλιά καταστήματα, αρέσουν γιατί άντεξαν στη φθορά των δεκαετιών και στη σκόνη του χρόνου φανερώνεται η ιστορία τους. το παρόν και το παρελθόν τους μαζί.
τα περισσότερα νέα καταστήματα, φυσικά όχι όλα, στην καλύτερη είναι μηχανές παραγωγής χρημάτων, ή απλώς δείχνουν την αμηχανία ή την απουσία αισθητικής των ιδιοκτητών τους.
μπορεί να μην μας αρέσει ένα μαγαζί αλλά εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε αν είναι πρόταση ζωής, κομμάτι του ιδιοκτήτη ή απλώς δουλειά.
τα μαγαζιά μπορούν να γίνουν μέρος της ιστορίας ενός τόπου, τοπόσημου ομορφιάς και ήθους, αναγνωστήρια πραγματικότητας. ελάχιστα τα καταφέρνουν, συνήθως όταν οι ιδιοκτήτες λίγο λοξά κοιτούν τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου