. . .
Από υποκειμενική άποψη, η τέχνη είναι συγκίνηση. Για μας, η τέχνη είναι παθητική, δεν είναι ποτέ συναισθηματική. Η συγκίνηση είναι καθαρτική, αλλά το συναίσθημα, ως διάλογος μεταξύ του συνειδητού και του ασυνείδητου, παράγει αποτέλεσα μετουσίωσης, αποτέλεσμα δηλαδή μη-αντικειμενικό αλλά κοινωνικό, διότι στόχος του είναι να προσαρμόσει την επιθυμία στο περιβάλλον, ενώ η συγκίνηση ζητά να αναπτύξει την επιθυμία για να γίνει αρκετά δυνατή ώστε να αλλάξει, ό,τι είναι αντίθετο προς τα συμφέροντα της. Η συναισθηματική φωνή είναι, από κοινωνική άποψη, συντηρητική, διότι προσαρμόζει τον άνθρωπο στο status quo· μόνο η συγκινησιακή φωνή είναι επαναστατική. Το συναίσθημα, σε σχέση με την συγκίνηση, είναι παρέκκλιση της επιθυμίας· στόχος μας όμως εμάς δεν είναι να κάνουμε την επιθυμία να παρεκκλίνει, αλλά ν' αλλάξουμε την κοινωνία και να την προσαρμόσουμε στην επιθυμία μας.
Νικόλας Κάλας
από το βιβλίο ΕΣΤΙΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ
εκδόσεις GUTENBERG
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου