Και τότε ο Νικολάς Μπουεναβεντούρα, ο παραμυθάς, τους διηγήθηκε την αληθινή ιστορία της Γένεσης του Κόσμου. Στους απόβλητους του συστήματος ο Νικολάς είπε ότι όταν ο Θεός δημιουργούσε τον κόσμο, όλο και κάποιο κομματάκι τού περίσσευε. Καθώς έπλαθε με τα χέρια του τον ήλιο και το φεγγάρι, το χρόνο, τον κόσμο, τις θάλασσες και τα δάση, ο Θεός πέταγε στην άβυσσο ό,τι του περίσσευε, τα υπολείμματα. Αλλά, μες στην αφηρημάδα του, ο Θεός ξέχασε να δημιουργήσει τη γυναίκα και τον άντρα οπότε η γυναίκα και ο άντρας δεν είχαν άλλη λύση παρά να φτιαχτούν μόνοι τους. Και εκεί, στα βάθη της αβύσσου, μες στα σκουπίδια, η γυναίκα και ο άντρας δημιουργήθηκαν μόνοι τους με ό,τι είχε πετάξει ο Θεός. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε γεννηθεί από τα σκουπίδια και γι' αυτό όλοι έχουμε κάτι από τη μέρα και κάτι από τη νύχτα και είμαστε όλοι χρόνος και χώμα και νερό και άνεμος.
Εντουάρντο Γκαλεάνο
από το βιβλίο ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΑΠΟΔΑ
εκδόσεις ΠΙΡΟΓΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου