η Ζέστη άρρωστη
"κλουβώνει" στο παραμύθι του μυαλού
με τους μύες τεντωμένους
βράζω στο ζουμί μου
το τσαμπί του καλοκαιριού
μαζεύω λέξεις
και φτιάχνω σκέψεις
όμως είναι φωτιά
ο αέρας που τις καίει
η Ζέστη στάζει στο "εύρημα" του Χρόνου
γράφω κύκλους γύρω από τις σταγόνες
μοιάζει με όραμα το καλοκαίρι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου