ΦΩΤΑ7 03|06 κείμενα
ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ Ι, ΙΙ
Έρχεται (εισβάλλει;) κάποιος στο σπίτι σου, στο δωμάτιο σου, όχι για μια συνηθισμένη επίσκεψη, αλλά με σκοπό να αποσπάσει εικόνες τις ιδιωτικής ζωής σου. Τα πρώτα λεπτά είναι δύσκολα, ξαφνικά νιώθεις τα χέρια σου, το σώμα σου, ίσως μετανιώνεις που δέχτηκες. Όσο περνά η ώρα όμως καταλαβαίνεις ότι δεν είναι τίποτα φοβερό, ανοίγεσαι και αφήνεσαι έκθετος.
Φωτογράφισα συνηθισμένους ανθρώπους, που δεν είχαν φωτογραφηθεί ξανά. Προσπάθησα να είμαι αποστασιοποιημένος και όσο γίνεται να μην υπάρχω σαν φωτογράφος. Να αρκούμε σε ότι μου επέτρεπε ο φωτογραφιζόμενος, βλέποντας τον σαν μέρος του χώρου. Η σύντομη συνάντηση δεν επιτρέπει περισσότερα, εξάλλου δεν είναι και λίγα αυτά που μπορούν να αποκαλυφθούν.
ΜΕΡΟΣ Ι ±20 (ηλικίες 18-22)
Εκτός από τους φοιτητές της επαρχίας, οι περισσότεροι ζουν με τους γονείς τους· το δωμάτιο τους είναι ο ιδιωτικός τους χώρος. Εξωστρεφείς, θέλουν να δείχνουν τον κόσμο τους. Όλα σημαίνουν, ή θυμίζουν κάτι· η μέχρι τώρα ζωή τους με θαυμαστικό. Η αστική ομοιομορφία απέχει μερικά χρόνια. Συνεχώς χτυπάνε τα τηλέφωνα, κυρίως για να κανονίσουν τη θα κάνουν το βράδυ.
ΜΕΡΟΣ ΙΙ 30+ (ηλικίες 30-35)
Ίσως για αρκετούς είναι η αρχή μιας μακράς ομοιόμορφης περιόδου. Ζουν μόνοι τους, ή με τον (την) σύντροφο τους, οι περισσότεροι δεν έχουν ακόμη παιδιά. Έχουν δεχτεί την αστική κανονικότητα -καναπές, πολυθρόνες, τραπεζαρία- σπίτι καθαρό που κρύβει παρά αποκαλύπτει.
Συνεχώς χτυπάνε τα τηλέφωνα, σε ένα από αυτά σίγουρα η μαμά τους.
Έρχεται (εισβάλλει;) κάποιος στο σπίτι σου, στο δωμάτιο σου, όχι για μια συνηθισμένη επίσκεψη, αλλά με σκοπό να αποσπάσει εικόνες τις ιδιωτικής ζωής σου. Τα πρώτα λεπτά είναι δύσκολα, ξαφνικά νιώθεις τα χέρια σου, το σώμα σου, ίσως μετανιώνεις που δέχτηκες. Όσο περνά η ώρα όμως καταλαβαίνεις ότι δεν είναι τίποτα φοβερό, ανοίγεσαι και αφήνεσαι έκθετος.
Φωτογράφισα συνηθισμένους ανθρώπους, που δεν είχαν φωτογραφηθεί ξανά. Προσπάθησα να είμαι αποστασιοποιημένος και όσο γίνεται να μην υπάρχω σαν φωτογράφος. Να αρκούμε σε ότι μου επέτρεπε ο φωτογραφιζόμενος, βλέποντας τον σαν μέρος του χώρου. Η σύντομη συνάντηση δεν επιτρέπει περισσότερα, εξάλλου δεν είναι και λίγα αυτά που μπορούν να αποκαλυφθούν.
ΜΕΡΟΣ Ι ±20 (ηλικίες 18-22)
Εκτός από τους φοιτητές της επαρχίας, οι περισσότεροι ζουν με τους γονείς τους· το δωμάτιο τους είναι ο ιδιωτικός τους χώρος. Εξωστρεφείς, θέλουν να δείχνουν τον κόσμο τους. Όλα σημαίνουν, ή θυμίζουν κάτι· η μέχρι τώρα ζωή τους με θαυμαστικό. Η αστική ομοιομορφία απέχει μερικά χρόνια. Συνεχώς χτυπάνε τα τηλέφωνα, κυρίως για να κανονίσουν τη θα κάνουν το βράδυ.
ΜΕΡΟΣ ΙΙ 30+ (ηλικίες 30-35)
Ίσως για αρκετούς είναι η αρχή μιας μακράς ομοιόμορφης περιόδου. Ζουν μόνοι τους, ή με τον (την) σύντροφο τους, οι περισσότεροι δεν έχουν ακόμη παιδιά. Έχουν δεχτεί την αστική κανονικότητα -καναπές, πολυθρόνες, τραπεζαρία- σπίτι καθαρό που κρύβει παρά αποκαλύπτει.
Συνεχώς χτυπάνε τα τηλέφωνα, σε ένα από αυτά σίγουρα η μαμά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου