Πρώτη φορά που μπαίνω μέσα στο χωριό. Χτισμένο σε μια πλαγιά, τριγυρισμένο από πευκοδάσος, είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο φαίνεται από μακριά. Στους στενάχωρους δρόμους μικρά αυτοσχέδια σπίτια με πολλές επεμβάσεις και προσθήκες πάνω στις παλιές πέτρες. Δεν έχει επέμβει εδώ η αρχαιολογική υπηρεσία, έτσι οι κάτοικοι αυτοσχεδιάζουν. Δεν υπάρχει ομοιομορφία, αλλά ίσως υπάρχει περισσότερη αλήθεια... Στο ψηλότερο σημείο η τεράστια για το μέγεθος του χωριού εκκλησία, ξένο σώμα, αστράφτει στο ταπεινό χωριό.
Στην πλατεία δυο καφενεία διακοσμημένα σε καφετέριες, ξένα σώματα κι αυτά στον ιστορικό χρόνο του οικισμού. Αρκετή κίνηση από μηχανάκια, αυτοκίνητα, τρακτέρ που έβγαιναν με φόρα από τα στενά. Ένα αγροτικό πουλούσε μανταρινιές και πορτοκαλιές. Κατηφορίζοντας για το μηχανάκι, ένας πιτσιρικάς έκλεινε την εξώπορτα του σπιτιού του, φορτωμένος με μια ντενεκεδένια θήκη γεμάτη με ξόβεργες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου