Έφτασα με το τελευταίο φως, σταμάτησα δίπλα στη στάση του λεωφορείου. Απέναντι πέρασε μια γριά και ένα αυτοκίνητο. Μπήκα στη βορειοανατολική πλευρά του χωριού. Ήπιο ανακάτωμα παλιών ανακατασκευασμένων και νέων σπιτιών, τα περισσότερα με μικρά περιβόλια. Φροντισμένο το χωριό, οι πινακίδες στους δρόμους καθαρές με ονόματα από την ιστορία της χίου. Συνάντησα αρκετούς περαστικούς, ήμουν διακριτικός και ήσυχος φωτογραφίζοντας με το τρίποδο, αλλά μάλλον περίεργο θέαμα, νύχτα με κρύο σε ένα χωριό αμάθητο στους τουρίστες και στους φωτογράφους.
Από όπου κι αν περνούσα γαύγιζαν σκυλιά. Κατηφόρισα στη νοτιοδυτική πλευρά. Πιο παλιός εδώ ο οικισμός με πέτρινα στενά και λιγότερα κατοικημένα σπίτια. Στον εξωτερικό δρόμο ένα μεγάλο σπίτι όμορφα αναπαλαιωμένο, με κλειστά παντζούρια, εκτός από το παράθυρο της κουζίνας που είχε ένα μικρό φως, από τον οριζόντιο ξύλινο δοκό ήταν κρεμασμένα διάφορα μεταλλικά σκεύη.
Επιστρέφοντας κοίταξα ανατολικά τη σελήνη. Μπροστά μου χωράφια, δρόμοι, στύλοι ρεύματος, μηχανάκια και τρακτέρ και στο βάθος τα φώτα των Νενήτων.
Από το καφενείο βγήκε ένας ηλικιωμένος άντρας και ούρησε στην απέναντι οικοδομή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου