Εμπειρία κάθε φορά που πηγαίνω στο Δήμο, η πιο απλή συναλλαγή, η πληρωμή του νερού εξελίσσεται σε θρίλερ στα χαοτικά αρχεία του προγράμματος και βγαίνεις να χρωστάς εκατοντάδες ευρώ από προηγούμενα χρόνια.
Κατηφόρισα στο χωριό από την φαρδιά πάνω είσοδο που οδηγεί στο κέντρο. Μυρωδιές φαγητού από τις ανοικτές πόρτες και γυναίκες στις εισόδους και τα πεζούλια που καθαρίζουν μαστίχη.
Παραδώσατε ακόμα;
Απετώρα γιέ μου; Μέχρι το Μάρτη...
Έχετε και τις ελιές τώρα...
Οι εγιές, να σπείρουμε κουκιά
Να σας βγάλω μια φωτογραφία;
Σ' όλον το κόσμο έχει πάει η φωτογραφία μου. Βγάλεμε γιόκα μου, βγάλε με
Γάτες, πολλές γάτες σ' όλα τα χωριά, εδώ οι περισσότερες, ήσυχες στα πεζούλια, δίπλα στις γλάστρες, μπροστά στις πόρτες.
Έχουν επισκευαστεί πολλά σπίτια, αλλά και πολλά είναι αφημένα, γρήγορα εγκλωβίζεσαι στα στενά, σκοτεινά δρομάκια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου