Βροοο-χή! Βροοο-χή!

Βροοο-χή! Βροοο-χή!
Βροοο-χή! Βροοο-χή! Βροοο-χή!
Όποτε μπορώ βρέχομαι για να γυρίζω στις αισθήσεις

Θυμάμαι τότε που σε πρωτοείδα στα βράχια κοντά στη θάλασσα
Μικρή και θαρραλέα
Πριν μας πάρει ο έρωτας
Πριν φύγουμε για τις πόλεις
Ήμασταν παιδιά και όλα θα γίνονταν
Τώρα ψάχνουμε αγάπη
και αφήνουμε τη σκόνη μας εκεί που οι αισθήσεις δεν έρχονται

Συνεχώς επιστρέφουμε στα βράχια
Μα εσύ δεν είσαι πια η μικρή που χαμογελούσε στη θάλασσα
και εγώ δεν αντέχω να σε κοιτάξω στα μάτια.


πρώτη γραφή
ΦΩΤΑ3 03|2001