Η πόρτα ήταν ανοιχτή και μπήκαμε κάτι να ρωτήσουμε. Έξω ο πρωινός ήλιος έπεφτε στα λευκά ντουβάρια και στη βεράντα με τα γεράνια. Στη φορτωμένη με καδράκια, μπιμπελό και κεντήματα κουζίνα – καθιστικό, ήταν η κυρά Ζαμπέτα, ο άντρας της Νίκος και ο ξάδελφος τους Θανάσης. Και οι τρεις τους μεγαλύτεροι από εβδομήντα, μιλούσαν γρήγορα συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο. Και στις δυο ώρες που καθίσαμε, μας αφηγήθηκαν την περίληψη της ζωής τους ή την περίληψη των αλλαγών που έγιναν στον τόπο τους από τον πόλεμο του ‘40 και μετά. Η γυναίκα αεικίνητη, μας κέρασε αρωματικό ροδίτη με ελιές, κάππαρη, μυζήθρα, τηγανητά ντοματάκια και μελιτζάνες γινωμένες με λίπασμα από τις κουτσουλιές των περιστεριών.
Η κουβέντα πήγε στα πανηγύρια του χωριού και στον παλιό σερφιώτη λαουτιέρη Αντώνη. Η Ζαμπέτα άστραψε από χαρά και πετάχτηκε σαν μικρό κορίτσι: «Τον έχω στο κινητό!» Φέρνει αμέσως το τηλέφωνο και με γρήγορες κινήσεις ‘’παίζει” το MP3 που της πέρασε το καλοκαίρι η εγγονή της. Σηκώνει και το Θανάση και αρχίζουν να χορεύουν συρτό γύρω από το τραπέζι! Η φωνή και το λαούτο έβγαιναν από τη μικρή συσκευή που ανεβοκατέβαινε στο αριστερό της χέρι, με το ρυθμό της μουσικής.
Φωτογράφησα το ζευγάρι στο ίδιο σημείο της βεράντας που τους είχε απαθανατίσει ο Τηνιακός φωτογράφος πριν 40 περίπου χρόνια με τα παιδιά τους και τους γονείς της Ζαμπέτας.
Η κουβέντα πήγε στα πανηγύρια του χωριού και στον παλιό σερφιώτη λαουτιέρη Αντώνη. Η Ζαμπέτα άστραψε από χαρά και πετάχτηκε σαν μικρό κορίτσι: «Τον έχω στο κινητό!» Φέρνει αμέσως το τηλέφωνο και με γρήγορες κινήσεις ‘’παίζει” το MP3 που της πέρασε το καλοκαίρι η εγγονή της. Σηκώνει και το Θανάση και αρχίζουν να χορεύουν συρτό γύρω από το τραπέζι! Η φωνή και το λαούτο έβγαιναν από τη μικρή συσκευή που ανεβοκατέβαινε στο αριστερό της χέρι, με το ρυθμό της μουσικής.
Φωτογράφησα το ζευγάρι στο ίδιο σημείο της βεράντας που τους είχε απαθανατίσει ο Τηνιακός φωτογράφος πριν 40 περίπου χρόνια με τα παιδιά τους και τους γονείς της Ζαμπέτας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου