ΦΩΤΑ 11 Δάσος Ελατιάς - Δράμα

Έπειτα από μια ώρα περπάτημα ανάμεσα σε πεύκα, έλατα, οξιές και λίγες σημύδες, έφτασα στην καλύβα. Από το γάβγισμα των σκυλιών κατάλαβα που ήταν τα άλογα. Θα έκανε 2-3 φορτώματα ακόμα και θα σταματούσε για μεσημέρι. Πήγε παραπέρα στο ξέφωτο για να δέσει τα ζώα. «Πάντα δένω ένα, τον αρχηγό, και τα άλλα μένουν γύρω του. Όμως πριν από λίγες μέρες την καλύτερη φοράδα, τη Βέρα, που ήταν αρχηγός, την έφαγε αρκούδα». Η διαδοχή της δεν είχε ξεκαθαρίσει· πότε έδενε το Φώντα, το μαύρο άλογο και πότε τον Μπέμπη, το κόκκινο, που ήταν οι επικρατέστεροι. Αυτά, μέχρι να μεγαλώσει ο Μηνάς, που θα γίνει ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός.
Είχε ακόμη ένα μικρό, την Πόπη, ένα γκρίζο, την Μπέτυ 6 χρονών, τρεις φοράδες, την Ντίνα, τη Σοφία και τον Σπύρο και ένα μουλάρι, το Μιάσο, το σύνολο 9 ζώα. Τα ζώα τα αγαπάει, ξέρει τα χούγια του καθενός, τα φροντίζει. Το απόγευμα τους έβαλε ταΐστρες με καλαμπόκι και στο πιο μικρό, το ορφανό πουλάρι της Βέρας, έδωσε ψωμί και το βοήθησε να μάθει το καλαμπόκι. Τάισε τα 3 σκυλιά, έβαλε κουδούνια στα άλογα και έδεσε τον Μπέμπη. Τα υπόλοιπα σιγά σιγά μαζεύτηκαν γύρω του.
Αν και νέος σε ηλικία είναι ο τελευταίος υλοτόμος – αγωγιάτης στην περιοχή. Δεν τον πειράζει που ζει απομονωμένος, αλλά η δουλειά εδώ του αφήνει λίγα χρήματα.
Ίσως ήδη έχει γυρίσει στο χωριό του και με τα άλογα πηγαίνει βόλτα τους τουρίστες στο Φαλακρό.