ΦΩΤΑ 11 Λαμία - στο παλιό Νοσοκομείο

Νύχτα και βροχή. Ρεύμα έχει μόνο στους θαλάμους του ισογείου που θα κοιμηθούμε με τους υπνόσακους. Σε μια ακριανή αίθουσα ένας τεράστιος σωρός από μεταχειρισμένα ρούχα. Στο υπόλοιπο αχανές κτίριο των τριών μακρόστενων ορόφων, σκοτάδι. Με δυο ισχνούς φακούς και διάθεση για παιχνίδι, αρχίζουμε να ανεβαίνουμε τις μαρμάρινες σκάλες. Σπασμένα τζάμια, πεσμένοι σοβάδες κι ανοικτά παράθυρα που χτυπούν από τον αέρα. Οι φακοί ανοίγουν τρύπες στο πηχτό σκοτάδι: μεταλλικές ταμπέλες γραφείων, “Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής”, “Αίθουσα Τοκετών”, “Παρακαλώ Ησυχία”, αφίσες ιατρικών συνεδρίων και διαφημιστικά ημερολόγια φαρμακοβιομηχανιών, όλα σταματημένα στο καλοκαίρι του 2006. Μερικές σκόρπιες χάρτινες επιγραφές με το logo: ‘’Lamia Belle Arte 2007’’ και ένα ξεχασμένο τρισδιάστατο κολάζ(;) στο Χειρουργείο. Βγαίνουμε στην ταράτσα, ο ουρανός γέμισε αστέρια.
Από το ισόγειο ακούγονται μουσικές. Στο σκοτεινό κτίριο, κέλυφος ενός μεγάλου νοσοκομείου που εγκαταλείφθηκε, έξω από την πόρτα της Oφθαλμολογικής Kλινικής ένας τυφλός τραγουδιστής με εκστατική φωνή, σαν αρχαίος σαμάνος, συντονίζει το χώρο και τους ανθρώπους να δονούνται από το μυστικό σουξέ “Κέδρος, Κέδρος, το πιο ωραίο φυτό!”